Λίβερπουλ: Το αναγκαίο restart

Ξεκίνημα με το αριστερό στη νέα χρονιά για τη Λίβερπουλ, η οποία φιλοξενήθηκε από τη Μπρέντφορντ και ηττήθηκε απογοητεύοντας. Η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ χάνει σημαντικό έδαφος στη μάχη της τετράδας και δε δείχνει να ξεπερνά τις αδυναμίες που έχει από την αρχή της σεζόν.

Η ανησυχητική εικόνα της ομάδας στους περισσότερους αγώνες της φετινής χρονιάς προβληματίζει τον Κλοπ, ο οποίος μοιάζει να μην έχει λύσεις για να βγάλει την ομάδα από αυτό το αδιέξοδο. Οι πολλοί και σημαντικοί τραυματισμοί στη διάρκεια της χρονιάς, σίγουρα δυσκολεύουν το έργο κάθε ομάδας που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό στο κορυφαίο επίπεδο. Όμως δε μπορούν να αποτελούν δικαιολογία.

Τα χρόνια περνούν

Τα τελευταία χρόνια, η Λίβερπουλ είχε μετατραπεί σε ποδοσφαιρικό μεγαθήριο, χάρις σε ένα ιδιαίτερο και μοναδικό στυλ παιχνιδιού που εισήγαγε ο Γιούργκεν Κλοπ. Το ποδόσφαιρο της Λίβερπουλ του Κλοπ, βασιζόταν στο συνεχές τρέξιμο και στην ασφυκτική πίεση στο αμυντικό μισό του αντιπάλου. Στο κλασσικό σύστημα 4-3-3, οι τρεις του άξονα είχαν κομβικό ρόλο στην εφαρμογή του συγκεκριμένου πλάνου. Τα δύο πλάγια μπακ, είχαν άμεση συνεισφορά στο επιθετικό κομμάτι και δημιουργούσαν τις περισσότερες επικίνδυνες καταστάσεις στην αντίπαλη εστία.

Για κάποια χρόνια το πλάνο αυτό λειτούργησε εξαιρετικά και οδήγησε τη Λίβερπουλ σε σημαντικές επιτυχίες. Ωστόσο, από την έναρξη της φετινής χρονιάς φαίνεται πως δεν αποδίδει ως συνήθως. Και αυτό έχει λογικές εξηγήσεις.

Το στυλ ποδοσφαίρου που έχει επιλέξει να ακολουθήσει ο Κλοπ, απαιτεί μεγάλη ένταση από τους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στον άξονα. Ποδοσφαιριστές όπως ο Φαμπίνιο, ο Χέντερσον και ο Τζέιμς Μίλνερ, έχουν τρέξει ατελείωτα χιλιόμετρα για να φέρουν εις πέρας αυτή την αποστολή. Ωστόσο, τα χρόνια περνούν και φαίνεται πως πλέον δε μπορούν να ανταποκριθούν αποτελεσματικά σε αυτό το ρόλο. Παράλληλα, η μοναδική κίνηση της Λίβερπουλ για να ενισχύσει το κέντρο της τα τελευταία τρία χρόνια, είναι η απόκτηση του Τιάγκο Αλκάνταρα. Ένας ποδοσφαιριστής που επίσης δυσκολεύεται στην μεγάλη ένταση του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Προβλέψιμη ανάπτυξη χωρίς φαντασία

Εξίσου σημαντικό για την αγωνιστική κατάρρευση της Λίβερπουλ, είναι το γεγονός πως έχει αναλωθεί σε ένα αρκετά προβλέψιμο τρόπο ανάπτυξης. Η δημιουργία από το χώρο του κέντρου είναι σχεδόν μηδενική. Οι μακρινές μπαλιές από την άμυνα στην επίθεση , αποτελούν τη βασική επιλογή για τη δημιουργία ευκαιριών. Για το λόγο αυτό βλέπουμε πως τα δύο πλάγια μπακ της Λίβερπουλ  ηγούνται της λίστας των ασίστ σχεδόν σε κάθε σεζόν .

Όμως, αυτό δε μπορεί να λειτουργεί τόσο αποτελεσματικά για πάντα. Οι αντίπαλες ομάδες φαίνεται πως έχουν αντιληφθεί πλήρως το πλάνο ανάπτυξης των κόκκινων και προσαρμόζονται ανάλογα. Οι διάδρομοι για τις μεταβιβάσεις στην πλάτη της άμυνας είναι λιγοστοί, με συνέπεια να τροφοδοτούνται ελάχιστα τα επιθετικά όπλα της Λίβερπουλ.

📈 | Liverpool stats updated for the season, disappointing result last night.

A midfielder is a must in January for the Reds 🔴https://t.co/gLGJ9m3Y0R

— The Beautiful Game (@TBGame2021) January 3, 2023

Διαρκές ντεφορμάρισμα

Εκτός από αγωνιστικό, το πρόβλημα της Λίβερπουλ μοιάζει να είναι και ψυχολογικό. Στη φετινή σεζόν, πολλές από τις βασικές μονάδες της ομάδας βρίσκονται σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα. Τα λάθη της αμυντικής γραμμής σε πολλούς αγώνες είναι ερασιτεχνικά και μαρτυρούν πως υπάρχει έλλειψη συγκέντρωσης. Ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ, αποτελούσε τον ηγέτη της άμυνας στα χρόνια των πρόσφατων επιτυχιών. Μετά το σοβαρό τραυματισμό του όμως, δεν έχει επανέλθει στο συνηθισμένο επίπεδο και φαίνεται να δυσκολεύεται. Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ και Άντι Ρόμπερτσον, βρίσκονται μακριά από τους καλούς τους εαυτούς και όχι μόνο δε δημιουργούν όσο θα περίμενε ο Κλοπ, αλλά προβληματίζουν και αμυντικά.

Liverpool have conceded 51 big chances this season, according to Opta. That is more than twice as many as the five teams above them in the Premier League table.

(@ghostgoal)

— LiverpoolGoals (@Liverpoolgoals_) January 2, 2023

Ο Μοχάμεντ Σαλάχ βρίσκεται επίσης μακριά από το επιθυμητό επίπεδο, με μικρή συνεισφορά σε σκοράρισμα και δημιουργία. Χρόνο προσαρμογής φαίνεται πως θα χρειαστεί και ο Ντάρβιν Νούνιεζ, που αποκτήθηκε το καλοκαίρι από την Μπενφίκα έναντι 80 εκατομμυρίων ευρώ. Οι προσδοκίες για τον Ουρουγουανό φορ είναι μεγάλες, με τον ίδιο να μην έχει αποδώσει ακόμα τα αναμενόμενα.

Το κεφάλαιο μεταγραφές

Η απογοητευτική εικόνα της ομάδας φέτος, έχει προκαλέσει μεγάλη κουβέντα σχετικά με την αναγκαιότητα μεταγραφών στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.

Ο Κόντι Χάκπο, μετά τις εξαιρετικές εμφανίσεις  του με την Αιντχόφεν σε ολλανδικό πρωτάθλημα και Γιουρόπα Λίγκ , αποτέλεσε το πρώτο μεταγραφικό απόκτημα της Λίβερπουλ. Ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια ευκολία σε όλες τις θέσεις της επίθεσης και αναμένεται να βοηθήσει σημαντικά.

Ωστόσο, αποτελεί κοινή παραδοχή πως το βασικό πρόβλημα της φετινής Λίβερπουλ βρίσκεται στον άξονα. Πριν την έναρξη της φετινής σεζόν, ο Κλοπ και οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες της ομάδας επέλεξαν να μην προχωρήσουν σε κάποια μεγάλη κίνηση, δίνοντας ευκαιρίες σε νεαρούς παίκτες όπως ο Χάρβει Έλιοτ και ο Φάμπιο Καρβάλιο. Ο Ναμπί Κειτά μετρά μόλις πέντε συμμετοχές τη φετινή σεζόν όντας τραυματίας για μεγάλα διαστήματα, ενώ και ο Άλεξ – Όξλειντ Τσάμπερλειν δεν έχει εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που έχει πάρει.

Ως συνέπεια, οι προσθήκες παικτών στο χώρου του κέντρου μοιάζουν απαραίτητες. Η Λίβερπουλ έχει φτάσει σε ένα επίπεδο κορεσμού και «φωνάζει» πως χρειάζεται ανανέωση. Διοίκηση και προπονητής, οφείλουν να ακούσουν αυτές τις φωνές και να οδηγήσουν την ομάδα σε νέες επιτυχίες.

Επιμέλεια: Πάνος Κορομηλάς