Copa del Rey: Ένας τελικός… οικογενειακό διπλό

 Πως θα σας φαινόταν ένας τελικός κυπέλλου Ολυμπιακός-Ολυμπιακός Β’; Οι Μαδριλένοι μπορούν να σας απαντήσουν. Τη σεζόν 1979-1980 η Ρεάλ Μαδρίτης θα αντιμετώπιζε στο τέλος της διοργάνωσης τη θυγατρική της.

Αύριο (4/4) ξεκινούν οι ρεβάνς των ημιτελικών του κυπέλλου Ισπανίας και εμείς παρουσιάζουμε μια ιστορία άκρως ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα πρωτοφανή. Οι ομάδες νέων μπορεί να μπήκαν στη ζωή των Ελλήνων πολύ πρόσφατα, αλλά στην Ισπανία υπάρχουν αρκετές δεκαετίες τώρα. Όπως  γνωρίζετε ο κανόνας λέει, πως τα σύνολα αυτά δεν μπορούν να αγωνίζονται στην ίδια κατηγορία με την πρώτη ομάδα, όμως εκείνη την εποχή είχαν τη δυνατότητα να παίρνουν μέρος στο κύπελλο της Ισπανίας. Και ναι, τις περισσότερες φορές δεν κατάφερναν να περάσουν ούτε τον πρώτο γύρο, αλλά η Καστίγια αποτέλεσε την εξαίρεση.  

 Στη διοργάνωση του 1980 πήραν μέρος 18 θυγατρικές και μια θα κατάφερνε το ακατόρθωτο. Η Ρεάλ Β’ απέκλεισε την Εξτρεμαδούρα (10-2), την Αλκορκόν (5-1) και τη Σαντατέρ (3-1), όλες σε διπλούς αγώνες. Μέχρι εδώ όλα καλά, αφού και οι τρείς ήταν στο ίδιο ή χαμηλότερο επίπεδο. 

Πρώτο χτύπημα 

 Στους 32 η τύχη θα την φέρει πάνω στη Χέρκουλες, σύλλογο της La Liga. Σίγουρα, όχι κάποιο μεγαθήριο αλλά η διαφορά ήταν αισθητή και φάνηκε στο τελικό 4-1 στο Αλικάντε. Λένε, πως οι πιο επικίνδυνες ομάδες είναι εκείνες που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και οι παίκτες της Καστίγια μόνο να κερδίσουν είχαν. Οι ποδοσφαιριστές της ήταν διψασμένοι να διαπρέψουν στο άθλημα και αυτή ήταν η μεγάλη τους ευκαιρία να το αποδείξουν. Σε εκείνο το σύνολο βρισκόταν o Ρικάρντο Καγιέγκο, ο Τσέντο αλλά και ο Ράφα Μπενίτεθ. Βέβαια, αυτό που κατάφεραν δεν ήταν μόνο να προωθήσουν τη δική τους καριέρα, αλλά  να αλλάξουν και την αντιμετώπιση που θα είχαν στο μέλλον οι αθλητές των θυγατρικών.  

 Στη ρεβάνς του Μπερναμπέου βρέθηκαν εννέα χιλιάδες οπαδοί και είχαν τη χαρά να δουν μια μεγάλη ανατροπή, που ολοκληρώθηκε στην παράταση. Στα πρώτα 30 λεπτά είχαν κάνει το 2-0, όμως για το καθοριστικό τρίτο τέρμα έπρεπε να φτάσουμε στο τελευταίο λεπτό του αγώνα. Τότε ήταν, που ο Καγιέγκο με κεφαλιά έστειλε το ζευγάρι στον έξτρα χρόνο, καθώς το εκτός έδρας γκολ δεν ίσχυε. Πλέον, όλα ήταν πιο εύκολα και στο 103’ ο Θιντόν έστειλε την ομάδα στους 16. Εκεί θα αντιμετώπιζε την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Ποια Αθλέτικ Μπιλμπάο όμως;  

Έξω η χώρα των Βάσκων 

 Ο σύλλογος από τη χώρα των Βάσκων βρισκόταν σε μια από τις καλύτερες περιόδους στην ιστορία της, έχοντας φτάσει στον τελικό του κυπέλλου UEFA του 1977 (έχασε το τρόπαιο από τη Γιουβέντους), ενώ το 1983 και 1984 θα κατακτούσε back to back τη LaLiga, με παίκτες όπως ο Ντάνι Ρουίθ και ο Γκοϊκοετσέα. Αυτή τη φορά το πρώτο παιχνίδι θα διεξαγόταν στη Μαδρίτη και θα μείνει στο μηδέν. Αυτό αυτόματα καθόριζε απόλυτο φαβορί τη Μπιλμπάο και τη ρεβάνς μια τυπική διαδικασία. Όντως, οι Βάσκοι είχαν την απόλυτη κυριαρχία, όμως το δοκάρι και ο Αγκουστίν Ροντρίγκεθ (τερματοφύλακας της Καστίγια) στερούσαν το πολυπόθητο γκολ. Κι αφού δε τα βάζετε εσείς, θα τα βάλουμε εμείς και συγκεκριμένα ο Πινέδα στο 56’ και ο Μπάλιν στο 80’. Το τελικό 1-2 (μείωσε ο Γκοϊκοετσέα στο 89’) έδωσε ακόμα μια πρόκριση για τους «μικρούς» από την πρωτεύουσα.  

  Στα προημιτελικά θα ταξίδευαν και πάλι στη Βασκονία, αυτή τη φορά για να αντιμετωπίσουν τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, δηλαδή, την επόμενη πρωταθλήτρια Ισπανίας για το 1981 αλλά και το 1982. Μάλιστα, λίγο έλειψε να πάρει τον τίτλο και το 1980, όμως τον έχασε για ένα πόντο από τη Ρεάλ, ενώ θα αποκλειστεί από το κύπελλο από τη Ρεάλ Β’. H Καστίγια αν και ηττήθηκε 2-1 εκτός έδρας, ανέτρεψε την κατάσταση στο Μπερναμπέου μπροστά σε 100.00 θεατές, κερδίζοντας 2-0, σε μια χρόνια που η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είχε καταφέρει να κερδίσει το σύνολο από το Σαν Σεμπαστιάν! 

Μαδριλένικη κυριαρχία 

 Στα ημιτελικά η κληρωτίδα θα βγάλει ζευγάρι τις δύο Ρεάλ μαζί, όμως η Ομοσπονδία δε θα επιτρέψει να βρεθούν οι δύο ομάδες, τουλάχιστον όχι πριν τον τελικό. Οι γκαλάκτικος θα κοντραριστούν τελικά με την Ατλέτικο και η Ρεάλ Β’ με τη Σπόρτινγκ Χιχόν. Μπορεί η Σπόρτινγκ να παλεύει να κρατηθεί στη Σεκούντα Ντιβιζιόν σήμερα, όμως το 1979 είχε πάρει τη δεύτερη θέση στη LaLiga, αγωνιζόταν στην Ευρώπη, ενώ τόσο το 1981, όσο και το 1982 έφτασε έως τον τελικό του Copa del Rey.  

 Η Καστίγια θα γνωρίσει την ήττα με 2-0 στο Ελ Μολινόν, όμως με τους πιτσιρικάδες δεν μπορούσες ποτέ να είσαι σίγουρος. Ο κόσμος βρέθηκε και πάλι στις εξέδρες, οι «μικροί» προηγήθηκαν στο 3’ με τον Πάτσο και μέχρι το τέλος του ημιχρόνου είχαν σκορ πρόκρισης. Η Χιχόν καταρρέει, ηττάται με 4-1 και η Καστίγια κερδίζει μια θέση στην αιωνιότητα με το επίτευγμα της. Ταυτόχρονα, η «μαμά» Ρεάλ, ύστερα από δύο ισοπαλίες καταφέρνει να ξεπεράσει την Ατλέτικο στη διαδικασία των πέναλτι.  

Μια οικογένεια είμαστε 

Και κάπως έτσι ο τελικός του 1980 θα μνημονεύεται για αρκετά χρόνια ακόμα. Βέβαια, όχι για το θέαμα που προσέφερε, αλλά για το γεγονός ότι καμία Β’ ομάδα δεν έχει καταφέρει να φτάσει έως το τέλος του κυπέλλου και πόσο μάλλον να αναμετρηθεί με την «μεγάλη». Ουσιαστικά, η Ρεάλ είχε κατακτήσει το κύπελλο από τα ημιτελικά, στα οποία είχαν αρκετό άγχος, διότι το σενάριο να φτάσει η Ατλέτικο στον τελικό απέναντι στην Καστίγια ήταν εφιαλτικό. Όπως, φαντάζεστε το κλίμα ήταν οικογενειακό, το παιχνίδι διεξήχθη στο Μπερναμπέου και για πρώτη φορά στην ιστορία οι δύο ομάδες θα πανηγύριζαν μαζί στο τέλος. Οι νεαροί αδειασμένοι ψυχολογικά και ίσως με μικρότερο κίνητρο δεν ολοκλήρωσαν το όνειρο και έχασαν με 6-1. Η Ρεάλ θα κατακτούσε το νταμπλ και εξαιτίας αυτού η θυγατρική της θα αγωνιζόταν την επόμενη χρονιά στο Κύπελλο Κυπελλούχων! 

 Ωστόσο, η τύχη δε της χαμογέλασε και την έφερε πάνω στη Γουέστ Χαμ. Η Καστίγια κέρδισε το πρώτο ματς στη Μαδρίτη με 3-1, αλλά στο Λονδίνο δεν άντεξε και αποκλείστηκε, χάνοντας 5-1. Γεγονός, που έχει μικρή σημασία μπροστά σε αυτό που κατάφεραν αυτά τα παιδιά, φτάνοντας έως τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ορισμένοι από αυτούς έκαναν καριέρα στη μεγάλη ομάδα και άλλοι δεν τα κατάφεραν, όλοι όμως έχουν μια θέση στην ιστορία.  

Επιμέλεια: Χονδρός Παναγιώτης