Λίβερπουλ: Ίδρυση, ιστορία και διακρίσεις

Η Λίβερπουλ, είναι επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα την πόλη του Λίβερπουλ, που αγωνίζεται στην Πρέμιερ Λιγκ. Έχει κερδίσει 19 φορές το πρωτάθλημα Αγγλίας, 8 φορές το Κύπελλο Αγγλίας (FA Cup) 9 το Λιγκ Καπ και 15 φορές το Community Shield, ενώ εκτός συνόρων έχει κερδίσει 6 φορές το Τσάμπιονς Λιγκ, 3 φορές το Κύπελλο Κυπελλούχων (έπειτα Κύπελλο UEFA, νυν Europa League), 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και 4 φορές το Σούπερ Καπ Ευρώπης.

Ο σύλλογος ιδρύθηκε στις 3 Ioυνίου του 1892. Ιδρυτής ήταν ο ιδιοκτήτης του γηπέδου Άνφιλντ Τζον Χούλντινγκ, ο οποίος αποφάσισε την ίδρυση ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου όταν η Έβερτον έφυγε από το γήπεδο του λόγω ασυμφωνίας στο ενοίκιο. Η Λίβερπουλ πήρε μέρος στο Αγγλικό πρωτάθλημα 2 χρόνια αργότερα.

Ο σύλλογος έχει συνδεθεί με δύο από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του ποδοσφαίρου. Η πρώτη έγινε το 1985 στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο γήπεδο Χέιζελ (Heysel) όπου 39 οπαδοί ποδοπατήθηκαν. Η δεύτερη έγινε στο Χίλσμπορο (Hillsborough) το 1989 όπου 97 άνθρωποι (ο απολογισμός αυξήθηκε από 96 σε 97 τον Ιούλιο του 2021, όταν ο οπαδός της Λίβερπουλ Άντριου Ντιβάιν έχασε τη ζωή του συνεπεία των εκφυλιστικών τραυμάτων πού επέστη στο στάδιο του Σέφιλντ) έχασαν τη ζωή τους και 766 τραυματίσθηκαν. Μετά τα γεγονότα στο Χέιζελ οι αγγλικοί ποδοσφαιρικοί σύλλογοι τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για 5 χρόνια, ενώ η Λίβερπουλ για έξι.

ΙΣΤΟΡΙΑ

ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Η Λίβερπουλ ιδρύθηκε ύστερα από μία διαφωνία μεταξύ των μελών της Έβερτον και του προέδρου της Τζον Χούλντινγκ, που είχε και τα δικαιώματα του Άνφιλντ. Η Έβερτον είχε ιδρυθεί το 1878 και έπαιζε στο Άνφιλντ από το 1884. Το 1891 ο Τζον Χούλντινγκ, απέκτησε τα δικαιώματα του Σταδίου από τον Τζον Όρελ και ζήτησε αύξηση του ενοικίου, από £100 σε £250 το χρόνο. Μετά από μία συνέλευση, τα μέλη της Έβερτον, έδιωξαν τον Χούλντινγκ και αρνήθηκαν να πληρώσει η ομάδα το νέο ενοίκιο, μετακομίζοντας στο Γκούντισον Παρκ.

Με ένα άδειο γήπεδο και με μόνο 3 παίκτες να παραμένουν, ο Χούλντινγκ αποφάσισε την ίδρυση ενός νέου ποδοσφαιρικού συλλόγου και έτσι γεννήθηκε η Λίβερπουλ στις 15 Μαρτίου του 1892. Ο Τζον ΜακΚένα διορίστηκε προπονητής και υπέγραψε 13 Σκωτσέζους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Ο πρώτος αγώνας της ομάδας ήταν ένας φιλικός αγώνας εναντίον της Rotherham Town. Η Λίβερπουλ νίκησε με 7-1. Το πρώτο γκολ της ομάδας σημείωσε ο Μάλκομ ΜακΒιν.

Το αρχικό όνομα της νέας ομάδας ήταν Everton F.C. and Athletic Grounds, Ltd., ή εν συντομία Everton Athletic. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία αρνήθηκε να τους αναγνωρίσει με αυτό το όνομα και έτσι τον Ιούνιο του 1892 άλλαξε το όνομά της σε Liverpool F.C..

Από την πρώτη στιγμή η Λίβερπουλ έκανε αίτηση συμμετοχής στο εθνικό πρωτάθλημα η οποία όμως απορρίφθηκε. Έτσι αρχικά έπαιζε στο τοπικό πρωτάθλημα του Λάνκασιρ. Το πρώτο της επίσημο παιχνίδι ήταν εναντίον της Higher Walton, όπου η Λίβερπουλ επικράτησε με 8-0. Την πρώτη χρονιά χρίστηκε πρωταθλήτρια και τη δεύτερη κυπελλούχος κερδίζοντας την Έβερτον στον τελικό. Μετά από αυτές τις επιτυχίες κλήθηκε στο εθνικό πρωτάθλημα (1893). Πλέον έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος, τερμάτισε το πρωτάθλημα αήττητη και κέρδισε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία.

Το 1896, με την έλευση του πρώην προπονητή της Σάντερλαντ, Τομ Γουάτσον (Tom Watson), τα χρώματα της ομάδας αλλάζουν από μπλε και άσπρο σε κόκκινο και άσπρο. Με τον Γουάτσον η Λίβερπουλ θα κερδίσει και για πρώτη φορά, το 1901, το πρωτάθλημα Αγγλίας, δύο βαθμούς μπροστά από τη Σάντερλαντ. Το 1904 η ομάδα υποβιβάστηκε ξανά στη δεύτερη κατηγορία, αλλά κατάφερε να επιστρέψει, κατακτώντας την πρώτη θέση το 1905. Την επόμενη χρονιά (1906) θα καταφέρει ξανά να κερδίσει το πρωτάθλημα Αγγλίας. Επίσης, με τον Γουάτσον, έφτασε για πρώτη φορά σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας το 1914. Ήταν η τελευταία φορά που ο τελικός έλαβε χώρα στο γήπεδο της Κρίσταλ Πάλας και η πρώτη φορά που τον παρακολούθησε ο βασιλιάς της Βρετανίας. Τελικά η Λίβερπουλ έχασε από την Μπέρνλεϊ με 0-1. Ο Γουάτσον έμεινε στη Λίβερπουλ μέχρι το 1915, ΟΠΌΤΕ και απεβίωσε. Τη χρονιά εκείνη έλαβε χώρα και ένα από τα πρώτα σκάνδαλα στο ποδόσφαιρο της Αγγλίας, που αφορούσε έναν αγώνα μεταξύ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Λίβερπουλ στο Ολντ Τράφορντ. Ο αγώνας έληξε με νίκη των γηπεδούχων με 2-0, αλλά και με κάποιους από τους παίκτες των δύο ομάδων να επωφελούνται οικονομικά από στοιχήματα που είχαν γίνει για αυτό το αποτέλεσμα. Τρεις παίκτες της Μάντσεστερ και τέσσερις της Λίβερπουλ τιμωρήθηκαν με ποινή ισόβιου αποκλεισμού από το πρωτάθλημα, ποινές που παραγράφηκαν μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τις περιόδους 1921–22, με προπονητή τον Ντέιβιντ Άσγουορθ και 1922–23, με προπονητή αρχικά τον Άσγουορθ και στο τέλος του πρωταθλήματος τον Ματ ΜακΚουίν, η Λίβερπουλ κέρδισε για πρώτη φορά σερί πρωταθλήματα. Μετα ακολούθησε η πιο άσχημη περίοδος του συλλόγου, αφού δεν κέρδισε κανέναν τίτλο μέχρι το πρωτάθλημα του 1947, όταν προπονητής της ήταν ο Τζορτζ Κέυ (George Kay), που είχε έρθει στην ομάδα από τη Σαουθάμπτον το 1936. Με τον Κέυ η ομάδα κατάφερε να φτάσει ξανά και σε τελικό κυπέλλου Αγγλίας το 1950, στο Γουέμπλεϊ, αλλά για μία ακόμα φορά έχασε, αυτή τη φορά από την Άρσεναλ με 2-0. Ο Κέυ έμεινε στην ομάδα μέχρι το 1951.

Εποχή Μπιλ Σάνκλι: Ο πατέρας της Λίβερπουλ

Μετά τον Κέυ, προπονητής στην ομάδα έγινε ο Ντον Γουέλς (Don Welsh — από το 1951 έως το 1956) με τον οποίον η ομάδα έπεσε στη δεύτερη κατηγορία. Η μη άνοδος της ομάδας στην πρώτη κατηγορία το 1956 οδήγησε τη διοίκηση στο να διώξει τον Γουέλς. Αυτός ήταν και ο πρώτος προπονητής της Λίβερπουλ που διώχτηκε από την ομάδα. Τον αντικατέστησε ο Φιλ Τέιλορ (Phil Taylor — από το 1956 έως το 1959). Αν και ο στόχος ήταν η επάνοδος στην πρώτη κατηγορία, ούτε με αυτόν η ομάδα κατάφερε να τον επιτύχει, ενώ επί ημερών του γνώρισε και μια από τις χειρότερες στιγμές της, όταν αποκλείστηκε από το FA cup, με 2-1 τον Ιανουάριο του 1959, από τη Worcester City, ομάδα που δεν συμμετείχε στο εθνικό πρωτάθλημα αλλά αγωνιζόταν στο τοπικό πρωτάθλημα του Μπέρμιγχαμ (Southern League).

Τον Νοέμβριο του 1959 ο Τέιλορ θα απολυθεί και τον Δεκέμβριο ο Μπιλ Σάνκλι θα πάρει τη θέση του. Με τον Σάνκλι η Λίβερπουλ θα γίνει μια από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη.

Ο Σάνκλι έδιωξε από την ομάδα 24 παίκτες. Στην ομάδα ήρθαν παίκτες όπως ο Ian St. John από τη Motherwell, ο Ron Yeats από την Dundee United και οι Roger Hunt, Ian Callaghan και Gerry Byrne. Την περίοδο 1961-62, την τρίτη περίοδο του Σάνκλι στην ομάδα, η Λίβερπουλ κατέκτησε την πρώτη θέση στη δεύτερη κατηγορία και επέστρεψαν στην πρώτη. Το 1964 η ομάδα υιοθετεί την κατακόκκινη σημερινή της εμφάνιση. Την ίδια χρονιά κατακτά και το πρωτάθλημα μετα απο 17 χρόνια. Αν και δεν κατάφεραν να κατακτήσουν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα το 1965, κατέκτησαν για πρώτη φορά το Kύπελλο Αγγλίας (FA cup), με νίκη 2-1 επί της Λιντς Γιουνάιτεντ. Τη χρονιά εκείνη έπαιξαν και για πρώτη φορά στο Κύπελλο πρωταθλητριών, φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά όπου έχασαν από την Ίντερ. Το 1966 θα κατακτήσουν ξανά το πρωτάθλημα και θα φτάσουν μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου κυπελλούχων, όπου θα χάσουν με 2-1 από την Μπορούσια Ντόρτμουντ. Το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της θα έρθει το 1973, όταν θα κατακτήσει το κύπελλο UEFA, νικώντας την Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ, στους διπλούς αγώνες με τελικό αποτέλεσμα 3-2 (νίκησε 3-0 στο Λίβερπουλ και έχασε με 2-0 στο Μενχενγκλάντμπαχ). Την ίδια χρονιά θα κατακτήσει και άλλο ένα πρωτάθλημα στην Αγγλία, αλλά και το Κύπελλο Αγγλίας το 1974, νικώντας 3-0 τη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ. Μετά από αυτό, ο Σάνκλι θα ανακοινώσει την αποχώρησή του από τον σύλλογο (12 Ιουλίου 1974). Οι οπαδοί και οι παίκτες του θα προσπαθήσουν να τον μεταπείσουν, όμως ο Σάνκλι θα εμμείνει στην απόφαση του και προπονητής της Λίβερπουλ θα γίνει ο βοηθός του, Μπομπ Πέισλι.

Οι “χρυσές εποχές” των Πέισλι και Φάγκαν και το τραγικό τέλος της θητείας του δεύτερου

Ο Μπομπ Πέισλι (Bob Paisley) θα αποδειχθεί ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου, αλλά και ένας από τους πιο πετυχημένους γενικότερα του αγγλικού ποδοσφαίρου. Στα εννέα χρόνια που παρέμεινε στην ομάδα (1974-1983), ο Πέισλι θα κατακτήσει κάθε χρονιά και κάποιον τίτλο, με εξαίρεση την πρώτη του χρονιά στην ομάδα (1974-1975). Το 1976 κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα Αγγλίας και επίσης το κύπελλο UEFA εκείνης της περιόδου κόντρα στην Κλαμπ Μπρυζ (συνολικό σκορ 4-3). Το 1977 η Λίβερπουλ κατέκτησε το πρώτο της Κύπελλο Πρωταθλητριών, νικώντας στον τελικό της Ρώμης την Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ με σκορ 3-1, σε ένα παιχνίδι που ήταν το τελευταίο για τον Κέβιν Κίγκαν. Το 1978 θα καταφέρει να διατηρήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Έγινε έτσι η πρώτη αγγλική ομάδα που κατακτά το τρόπαιο 2 φορές. Στον τελικό του Λονδίνου νίκησε την Κλαμπ Μπριζ με 1-0. Το 1981 θα επαναλάβει για τρίτη φορά την επιτυχία της στην Ευρώπη. Στον τελικό του Παρισιού νίκησε την ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης με 1-0. Με τον Πέισλι η Λίβερπουλ κατέκτησε συνολικά 6 πρωταθλήματα (1976, 1977, 1979, 1980, 1982 και 1983), 3 Κύπελλα πρωταθλητριών (1977, 1978, 1981), 1 κύπελλο UEFA (1976), 4 συνεχόμενα Λιγκ Καπ (1981, 1982, 1983, 1984) και 4 φορές το Charity Shield (1976, 1979, 1980, 1982).

Μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Πέισλι, προπονητής της έγινε ο Τζόε Φάγκαν (Joe Fagan). Την πρώτη του χρονιά, η Λίβερπουλ έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που κατέκτησε τρεις μεγάλους τίτλους την ίδια χρονιά, το πρωτάθλημα, το Λιγκ καπ κόντρα στην Έβερτον και το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης στον τελικό της Ρώμης, εναντίον της ΑΣ Ρόμα (1-1, η Λίβερπουλ κέρδισε στα πέναλτι με 4-2). Στον τελικό αυτό, σημειώθηκαν και κάποια επεισόδια μεταξύ των Άγγλων και των Ιταλών οπαδών.

Η δεύτερη και τελευταία χρονιά του Φάγκαν στην ομάδα σημαδεύτηκε από τα γεγονότα στο Χέιζελ, στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών κόντρα στη Γιουβέντους (29 Μαΐου 1985). Πριν από την έναρξη του αγώνα, οπαδοί της Λίβερπουλ επιτέθηκαν στους οπαδούς της Γιουβέντους. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων ένα μέρος της εξέδρας έπεσε και καταπλάκωσε ένα μέρος των οπαδών. Συνολικά 39 άνθρωποι, κυρίως Ιταλοί, πέθαναν και πάνω από 350 τραυματίστηκαν. Ο αγώνας συνεχίστηκε κανονικά και η Γιουβέντους κέρδισε τη Λίβερπουλ. Τα γεγονότα αυτά έκαναν την UEFA να τιμωρήσει τις αγγλικές ομάδες με αποκλεισμό από τα διεθνή παιχνίδια, για 5 χρόνια και τη Λίβερπουλ για έξι.

Τέλος θητείας Φάγκαν μέχρι την πρόσληψη του Μπενίτεθ (1985-2004)

Μετά την απόσυρση του Φάγκαν, προπονητής στην ομάδα έγινε ο παίκτης της Κέννυ Νταλγκλίς. Ο Νταλγκλίς ήταν ο πρώτος της προπονητής που ήταν και ταυτόχρονα παίκτης της, τουλάχιστον για την πρώτη του χρονιά (1985-86). Η χρονιά αυτή ήταν επιτυχημένη καθώς η Λίβερπουλ κατέκτησε το πρωτάθλημα αλλά και το κύπελλο στην Αγγλία, για πρώτη φορά την ίδια σεζόν. Η επόμενη χρονιά πάντως ήταν χωρίς κάποιον τίτλο, ενώ και το αστέρι της ομάδας, ο Ίαν Ρας πουλήθηκε στη Γιουβέντους. Το 1988 η Λίβερπουλ κατέκτησε το πρωτάθλημα, με τον αντικαταστάτη του Ρας, Τζον Άλντριτζ να είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας. Όμως η χρονιά έκρυβε και μια δυσάρεστη για τη Λίβερπουλ έκπληξη, καθώς έχασε στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας από τη Γουίμπλετον, ομάδα της δεύτερης κατηγορίας, με 1-0.

Το 1989 ο Ρας επέστρεψε στη Λίβερπουλ. Τη χρονιά εκείνη η Λίβερπουλ κατέκτησε άλλο ένα κύπελλο Αγγλίας, αλλά κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης θα συμβεί άλλο ένα τραγικό περιστατικό, αυτή τη φορά στο γήπεδο Χίλσμπορο. Στις 15 Απριλίου του 1989 στο Σέφιλντ, στον ημιτελικό του κυπέλλου με τη Νότιγχαμ Φόρεστ, 96 οπαδοί της Λίβερπουλ θα χάσουν την ζωή τους, όταν υπεράριθμοι οπαδοί της ομάδας θα εισέλθουν στη βόρεια κερκίδα του γηπέδου (ύστερα από λάθη των υπευθύνων) με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος από αυτούς να ποδοπατηθούν. Το γεγονός αυτό θα οδηγήσει την ομοσπονδία της Αγγλίας στο να λάβει αυστηρότερα μέτρα, που αργότερα έγιναν γνωστά ως Football Spectators Act, μεταξύ αυτών και στην υποχρεωτική χρήση καθισμάτων σε όλα τα γήπεδα της Αγγλίας.

Το 1990 κατέκτησε το τελευταίο της πρωτάθλημα πριν την εποχή της Πρέμιερ Λιγκ, και το τελευταίο της για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Αν και η ποινή των αγγλικών ομάδων έληξε το 1990, στη Λίβερπουλ επιβλήθηκε άλλη μία χρονιά επιπλέον. Τον Φεβρουάριο του 1991 ο Νταλγκλίς ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την ομάδα και τη θέση του πήρε αρχικά ο Ρόνι Μόραν (Ronnie Moran) και λίγο αργότερα ο Γκρέιαμ Σούνες (Graeme Souness). Το 1992 η Λίβερπουλ κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας, νικώντας 2-0 τη Σάντερλαντ. Τα επόμενα χρόνια λανθασμένες μεταγραφικές επιλογές δεν θα οδηγήσουν την ομάδα σε κάποιο τίτλο. Πάντως, αρκετοί καλοί παίκτες από τις ακαδημίες της ομάδας όπως ο Ρόμπι Φάουλερ, ο Στιβ ΜακΜάναμαν και ο Τζέιμι Ρέντναπ ανέβηκαν στην πρώτη ομάδα. Το 1994 ο Ρόυ Έβανς αντικατέστησε τον Σούνες. Ο Έβανς, που ήταν στην ομάδα από την εποχή του Σάνκλι έμεινε στην ομάδα μέχρι το 1998. Κατά τη διάρκεια της θητείας του η Λίβερπουλ κατέκτησε το 1995 το Λιγκ Καπ, νικώντας την Μπόλτον Γουόντερερς με 2-1 στον τελικό, ενώ έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας το 1996, όπου έχασε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0. Το 1998 αντικαταστάθηκε από τον Ζεράρ Ουγιέ. Ο Ουγιέ οδήγησε τη Λίβερπουλ σε άλλο ένα ευρωπαϊκό τίτλο το 2001, όταν η ομάδα κατέκτησε το κύπελλο UEFA, στον συγκλονιστικό αγώνα ενάντια στην ισπανική Αλαβές, όπου η Λίβερπουλ νίκησε στην παράταση με 5-4. Κατέκτησε επίσης το Λιγκ Καπ, το κύπελλο Αγγλίας και το FA Charity Shield, ενώ κέρδισε και στο Super Cup την Μπάγερν Μονάχου κερδίζοντας έτσι 5 τρόπαια σε μια ημερολογιακή χρονιά, ένα ρεκόρ που κράτησε μέχρι το 2009, όταν η Μπαρτσελόνα κατέκτησε έξι. Τη χρονιά αυτήν ο Ουγιέ αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα στην καρδιά που τον κράτησε τρεις μήνες μακριά από την ομάδα. Το 2003 κέρδισε το Λιγκ Καπ, αλλά η αμυντική τακτική του Ουγιέ και τα κακά αποτελέσματα το 2004 έκαναν την ομάδα να διώξει τον Γάλλο προπονητή και στη θέση του να αποκτήσει τον Ισπανό Ραφαέλ Μπενίτεθ.

Περίοδος Μπενίτεθ

Ο Μπενίτεθ πήγε στη Λίβερπουλ από τη Βαλένθια, με την οποία είχε κατακτήσει την προηγούμενη χρονιά (2003-2004) το ισπανικό πρωτάθλημα και το κύπελλο UEFA. Αν και την πρώτη του χρονιά στο πρωτάθλημα η Λίβερπουλ τερμάτισε 5η, κατάφερε να κερδίσει το πέμπτο της Ευρωπαϊκό Κυπελλο, σε ένα συγκλονιστικό τελικό που έγινε στην Κωνσταντινούπολη, με αντίπαλο τη Μίλαν. Η Μίλαν βρέθηκε να προηγείται στο ημίχρονο με 3-0, αλλά η Λίβερπουλ κατάφερε να ισοφαρίσει πετυχαίνοντας τρία γκολ σε έξι λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο. Το παιχνίδι οδηγήθηκε τελικά στα πέναλτι και η Λίβερπουλ κέρδισε τη Μίλαν με σκορ 3-2, με τον τερματοφύλακα της Γέρζι Ντούντεκ να αποκρούει το κρίσημο πέναλτι του Αντρέι Σεβτσένκο, και τον αρχηγό της Στίβεν Τζέραρντ να σηκώνει το κύπελλο και να χρήζεται ο πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα αλλά και αργότερα καλύτερος παίκτης της χρονιάς στην Ευρώπη. Η Λιβερπουλ κατέκτησε το τρόπαιο για 5η φορά, κρατώντας το αυθεντικό τρόπαιο για πάντα στην κατοχή της, το οποίο βρίσκεται στο μουσείο της ομάδας. Η θέση της στο πρωτάθλημα δεν της επέτρεπε να πάρει μέρος στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά η UEFA έδωσε ειδική άδεια στην ομάδα, ώστε να μπορέσει να υπερασπιστεί τον τίτλο της, με την υποχρέωση όμως να ξεκινήσει από τον πρώτο προκριματικό γύρο.

Το 2006 κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ευρώπης νικώντας την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 3-1 στην παράταση, αλλά και το προτελευταίο της ως σήμερα Κύπελλο Αγγλίας νικώντας τη Γουέστ Χαμ στα πέναλτι, στον τελευταίο τελικό που έγινε στο Μιλένιουμ Στάντιουμ.

Η ομάδα κάτω από της οδηγίες του Μπενίτεθ κατάφερε να φτάσει στον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ στην Αθήνα, το 2007, με αντίπαλό ξανά τη Μίλαν. Αυτή τη φορά η ιταλική ομάδα ήταν η νικήτρια, καθώς νίκησε τη Λίβερπουλ με 2-1.

Η καλύτερη θέση του Μπενίτεθ με τη Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα ήταν η δεύτερη θέση που κατέλαβε το 2009, 4 πόντους πίσω από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Στις 3 Ιουνίου του 2010, μετά από μια αποτυχημένη χρονιά για τη Λίβερπουλ, όπου τερμάτισε 7η στο πρωτάθλημα, η ομάδα ανακοίνωσε τη λύση της συνεργασίας της με τον Μπενίτεθ, ο οποίος ακολούθως υπέγραψε συμβόλαιο με την Ίντερ. Νέος προπονητής της Λίβερπουλ ανέλαβε ο Άγγλος Ρόι Χόντγκσον, ο οποίος μέχρι την προηγούμενη χρονιά καθόταν στον πάγκο της Φούλαμ, οδηγώντας τη, για πρώτη φορά στην ιστορία της, μέχρι τον τελικό του UEFA Cup, όπου έχασε από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Η Λίβερπουλ ανακοίνωσε επίσημα την έναρξη της συνεργασίας της με τον Χόντγκσον στις 1 Ιουλίου 2010.

Περίοδος Μπρένταν Ρότζερς (2012-15)

Το καλοκαίρι του 2012, η Λίβερπουλ ανακοίνωσε τη πρόσληψη του προπονητή της Σουόνσι, Μπρένταν Ρότζερς. Με τον Βορειοϊρλανδό στον πάγκο τους, οι Ρεντς έφτασαν κοντά στο πρωτάθλημα τη σεζόν 2013-14, αλλά προδόθηκαν από την απειρία, την κακή αμυντική λειτουργία και την- κατά γενική παραδοχή – χαμηλή ποιότητα του ρόστερ που για μήνες έπαιζε πάνω από τα στάνταρ του. Κατά τη διάρκεια της προπονητικής θητείας του Ρότζερς στον πάγκο της, η Λίβερπουλ έπαιξε κατά διαστήματα όμορφο ποδόσφαιρο, αλλά περιορίστηκε στη μετριότητα.

Εποχή Γιούργκεν Κλοπ (2015-σήμερα)

Έπειτα από το εκτός έδρας παιχνίδι με την Έβερτον τον Οκτώβριο του 2015 (1-1 τελικό σκορ), η διοίκηση της Λίβερπουλ αποφάσισε την απομάκρυνση του Μπρένταν Ρότζερς και την πρόσληψη του Γερμανού τεχνικού, Γιούργκεν Κλοπ. Η αλλαγή ψυχολογίας στην ομάδα ήταν εμφανέστατη, καθώς παρά τον χαμένο τελικό του Λιγκ Καπ από τη Μάντσεστερ Σίτι στα πέναλτι, η Λίβερπουλ έφτασε στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Στον δρόμο προς τη Βασιλεία, χρειάστηκε να περάσει τα εμπόδια των Ρούμπιν Καζάν, Μπορντό, Σιόν στους ομίλους, την Άουγκσμπουργκ στους 32, απέκλεισε τη μεγάλη αντίπαλο Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στους 16 (2-0 στο Άνφιλντ, 1-1 στο Ολντ Τράφορντ), την Ντόρτμουντ στους 8 (1-1 στο Βεστφάλεν, 4-3 με μεγαλειώδη ανατροπή στο Άνφιλντ) και τη Βιγιαρεάλ στους ημιτελικούς. Παρ’όλα αυτά, η ομάδα ηττήθηκε με 1-3 από τη Σεβίλλη που κατέκτησε το τρόπαιο για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Η πρώτη γεμάτη χρονιά του Γερμανού βρήκε τη Λίβερπουλ να γνωρίζει οδυνηρούς αποκλεισμούς από τα Κύπελλα (Σαουθάμπτον στους 4 του Λιγκ Καπ, Γουλβς στον 5ο γύρο του FA Cup), αλλά τελείωσε με μια σημαντική επιτυχία, καθώς οι κόκκινοι κλείδωσαν το εισιτήριο για τα πλέι οφ του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης χρονιάς, τερματίζοντας 4οι. Η εικόνα στο πρωτάθλημα σημαδεύτηκε από σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, αλλά και από στιγμές ποδοσφαιρικής ευφυίας, που προϊδέαζαν τους φιλάθλους της ομάδας για τη συνέχεια. Στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ η Λίβερπουλ αντιμετώπισε τη Χοφενχάιμ, την οποία και απέκλεισε. Στους ομίλους βρήκε τη Σεβίλλη, τη Μάριμπορ και τη Σπαρτάκ Μόσχας. Από τον συγκεκριμένο όμιλο έφυγε με την πρωτιά, ενώ με τον ίδιο αέρα πέρασε από την Πόρτο. Το μεγάλο αγγλικό ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Σίτι τη βρήκε νικήτρια ουσιαστικά από το πρώτο ματς (3-0 στο Άνφιλντ, 1-2 στο Έτιχαντ), ενώ η Ρόμα δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο στην πορεία για τον τελικό του Κιέβου. Εκεί βρήκε την πολυνίκη του θεσμού, Ρεάλ Μαδρίτης στην οποία και υποτάχθηκε χάνοντας 3-1, μετά από τραγικά λάθη του τερματοφύλακά της, Λόρις Κάριους, αλλά και μία στιγμή ευφυίας του Γκάρεθ Μπέιλ για το 2-1. Στο πρωτάθλημα βγήκε ξανά τέταρτη, κερδίζοντας εκ νέου το εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ. Οι σημαντικότατες προσθήκες των Σαλάχ και Φαν Ντάικ επισκιάστηκαν από την πώληση του αστεριού της ομάδας, Φελίπε Κοουτίνιο. Στα κύπελλα για ακόμη μια χρονιά δεν γεύτηκε επιτυχίες. Η νέα σεζόν (2018-19) ξεκίνησε με αγορά τερματοφύλακα, καθώς ο μοιραίος του τελικού Λόρις Κάριους αντικαταστάθηκε από τον Άλισον Μπέκερ. Σε αυτή τη χρονιά, η Λίβερπουλ έφτασε παρά πολύ κοντά στη κατάκτηση του πρωταθλήματος, καθώς μέχρι την τελευταία αγωνιστική είχε ελπίδες, σπάζοντας κάθε ρεκόρ πόντων. Στο τέλος, οι 97 βαθμοί δεν ήταν αρκετοί, καθώς η Μάντσεστερ Σίτι μάζεψε έναν παραπάνω και πήρε το πρωτάθλημα για δεύτερη συνεχή χρονιά. Η καταξίωση, παρ’όλα αυτά, ήρθε στην Ευρώπη. Ξεκινώντας από τον όμιλο με Παρί Σεν Ζερμέν, Νάπολι και Ερυθρό Αστέρα, η Λίβερπουλ άρχισε μια μεγαλειώδη πορεία. Τερματίζοντας δεύτερη, πέρασε τον όμιλο και αντιμετώπισε την Μπάγερν Μονάχου στους 16. Με χαρακτηριστική ευκολία ξεπέρασε και τους Γερμανούς, κερδίζοντας 3-1 εκτός έδρας, αλλά και την Πόρτο που για δεύτερη χρονιά δεν κατάφερε να σταθεί εμπόδιο στην “Κόκκινη μηχανή”. Στα ημιτελικά, η Λίβερπουλ κληρώθηκε με την Μπαρτσελόνα. Μετά το σόου του Λιονέλ Μέσι και την ήττα με 3-0 στη Βαρκελώνη, όλα έμοιαζαν χαμένα. Η Λίβερπουλ, όμως, με την παράμετρο “Άνφιλντ” να παίζει σπουδαίο ρόλο, ανέτρεψε το σκορ κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, επικράτησε με 4-0, σκοράροντας 2 γκολ σε λιγότερο από 2 λεπτά στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, παίρνοντας έτσι το εισιτήριο για τον τελικό της Μαδρίτης. Την 1η Ιουνίου 2019, η πρωτάρα σε τελικούς Τότεναμ δεν κατάφερε να σταματήσει την αγριεμένη Λίβερπουλ, η οποία με γκολ από τους Μοχάμεντ Σαλάχ και Ντιβόκ Οριγκί, έφτασε στην πολυπόθητη 6η κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Τον Αύγουστο του 2019 μάλιστα, οι Κόκκινοι κατέκτησαν και το Σούπερ Καπ, επικρατώντας επί της Τσέλσι στα πέναλτι. Η επιτυχημένη περίοδος του μεγάλου Γερμανού προπονητή συνεχίστηκε τη σεζόν 2019-2020 όπου και η Λίβερπουλ κατέκτησε την πρώτη Premier League της ιστορίας της και το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 30 χρόνια σπάζοντας πολλά ρεκόρ και μαζεύοντας συνολικά 99 πόντους. Την επόμενη χρονιά δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο της, αφού αποδυναμώθηκε πολύ από τραυματισμούς στους περισσότερους παίκτες της, με κρισιμότερο ίσως αυτόν στον ηγέτη της άμυνάς της, Φίρχιλ φαν Ντάικ, που υπέστη ρήξη χιαστών μετά από τάκλιν του τερματοφύλακα της Εθνικής Αγγλίας,Τζόρνταν Πίκφορντ,στο τοπικό ντέρμπι απέναντι στην Έβερτον. Παρά τις μέτριες εμφανίσεις και τα προβλήματα στο μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς, η Λίβερπουλ τερμάτισε τρίτη πίσω από τις δύο ομάδες του Μάντσεστερ, την πρωταθλήτρια Σίτυ και τη Γιουνάιτεντ, εξασφαλίζοντας και πάλι θέση για το Τσάμπιονς Λιγκ. Τη σεζόν 2021-22 η Λίβερπουλ έγραψε ιστορία στο Τσάμπιονς Λιγκ, αφού έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που πετυχαίνει έξι νίκες σε ισάριθμους αγώνες στη φάση των ομίλων (στον όμιλο συμπεριλαμβάνονταν οι Ατλέτικο Μαδρίτης, Μίλαν και Πόρτο), μπαίνοντας παράλληλα σ’ ένα κλειστό κλαμπ ευρωπαϊκών ομάδων που έχουν πετύχει κάτι αντίστοιχο στη διοργάνωση. Στις 27 Φεβρουαρίου του 2022, η ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ κατέκτησε το ένατό της Λιγκ Καπ απέναντι στην Τσέλσι, σ’ έναν τελικό που κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι κι έληξε με το εντυπωσιακό σκορ 11-10. Λίγους μήνες μετά, το σύνολο του Κλοπ γεύτηκε άλλη μια νίκη σε τελικό, αφού στις 14 Μαϊου νίκησε ξανά την Τσέλσι και ξανά στα πέναλτι, με 6-5,κατακτώντας έτσι το Κύπελλο FA για όγδοη φορά. Ήταν μάλιστα το διάστημα στο οποίο η ομάδα προσπαθούσε να πετύχει κάτι μοναδικό, το όνειρο του quadruple (δηλαδή την κατάκτηση τεσσάρων τίτλων σε μια σεζόν), εφόσον διεκδικούσε παράλληλα το πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ. Τελικά, δεν κατάφερε να κατακτήσει κανένα από τα δύο.Στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, έκανε την ανατροπή απέναντι στη Γουλβς(από 0-1 σε 3-1),ωστόσο έμαθε πως την ανατροπή έκανε και η Σίτι στο δικό της παιχνίδι,κόντρα στην Άστον Βίλα (από 0-2 σε 3-2) κι έμεινε ξανά με την πίκρα της δευτεραθλήτριας, που να χάνει τον τίτλο “στο νήμα” και στον πόντο. Όσον αφορά το Τσάμπιονς Λιγκ, στον τελικό που διεξήχθη στο Παρίσι, η Λίβερπουλ ηττήθηκε από τη Ρεάλ με 0-1, παρότι ήταν ανώτερη στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα.

Ανδρέας Αλιμπέρτης