Οι Ασιάτες μαχητές των Παγκοσμίων Κυπέλων.

Κατά κοινή ομολογία,  οι ομάδες που πρωταγωνιστούν στη μεγαλύτερη διοργάνωση της ΦΙΦΑ, προέρχονται είτε από την Ευρώπη, είτε από την Λατινική Αμερική και πολλές φορές ξεχνάμε τους συμμετέχοντες από τις άλλες ηπείρους. Σήμερα θα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τους ποδοσφαιριστές, που έχουν τις περισσότερες παρουσίες σε Παγκόσμια κύπελα από την Ασιατική ήπειρο.

Πρώτο ραντεβού για σήμερα έχουμε τους Σαουδάραβες της παρέας μας. Οι Σαμί Ελ-Τζάμπερ και Μοχάμεντ Αλ-Ντεαγέα που μετρούν και οι δύο απο τέσσερις συμμετοχές. Μαζί είχαν δηλώσει το παρόν στα Μουντιάλ των 1994, 1998, 2002, 2006. Ο πρώτος από τη θέση του από τη  του επιθετικού, πέτυχε με τη φανέλα της Σαουδικής Αραβίας, 46 τέρματα σε 156 συμμετοχές, με στατιστικά που κατατάσσεται στην δεύτερη θέση των σκόρερς της χώρας του. Μια ωραία υποσημείωση για την καριέρα του είναι πως το βρίσκουμε, ως το πρώτο άνδρα ποδοσφαιριστή που φτάνει στις 100 συμμετοχές με το εθνόσημο πριν τα 25 έτη, τέσσερις μήνες και 16 ημερών, που ήτανε η ηλικία του τότε. Ο Αλ-Ντεαγέα από την άλλη αγωνίστηκε στη θέση του τερματοφύλακα για 178 επίσημους αγώνες με τη χώρα του, που είναι ρεκόρ για τερματοφύλακα. Επίσης αναδείχθηκε ως ο κορυφαίος Ασιάτης τερματοφύλακας για τον περασμένο αιώνα.

Στη συνέχεια της ημέρας περιμένουμε να γνωρίσουμε τους ποδοσφαιριστές Ιαπωνικής καταγωγής, τους Ναραζάκι, Καβαγκούτσι, Καβασίμα, Ναγκατόμο. Τυπικοί όπως πάντοτε στην ώρα τους για να μας διηγηθούν τις περιπέτειες τους στα Μουντιάλ, όπου έγραψαν τη δική τους ιστορία. Θα μάθουμε για τους γηραίοτερους της παρέας, Ναραζάκι και Καβαγκούτσι,  που αγωνίστηκαν μαζί στα Παγκόσμια κύπελα των 1998, 2002, 2006, 2010. Το ωραίο της υπόθεσης τους, είναι πως πρόκειται για δύο τερματοφύλακες, οι οποίοι για μία δεκαετία περίπου υπερασπίζονταν μία ο ένας και μια ο άλλος τα Ιαπνωνικά τέρματα, με συμμετοχές που πολλοί συνάδελφοι τους θα ζήλευαν σίγουρα. Ο Ναραζάκι κατάφερε να αγωνιστεί 77 φορές με την Ιαπωνία και 116 ο Καβαγκούτσι, που είχε αναλάβει και το ρόλο του αρχηγού. Πάμε στους ποδοσφαιριστές τώρα που αγωνίζονται και στα γήπεδα του Κατάρ, που διεξάγεται η γιορτή του ποδοσφαίρου για αυτή τη χρονιά. Λόγος φυσικά γίνεται για τους Ναγκατόμο και Καβασίμα, με τον πρώτο από τους δύο να είναι ίσος το πιο ”Λαμπερό” όνομα στη λίστα των γνωριμιών μας για σήμερα. Ο Γιούτο Ναγκατόμο ο οποίος έχει αγωνιστεί στη δεξιά πλευρά της άμυνας της Ιαπωνίας για 142 φορές και μάλιστα διετελεί χρέη αρχηγού της. Αξιοσημείωτο είναι πως στη πάροδο αυτων των συμμετοχών έχει πετύχει και τέσσερα γκολ. Ο Καβασίμα από την άλλη, είναι ένα όνομα το οποίο έχει γράψει την δική του ιστορία για τη χώρα του, μιας που αποτελεί τον διάδοχο της εστίας των  γκολπόστ της εθνικής του ομάδας και έχει αγωνιστεί για 95 ενενιντάλεπτα για αυτή.

Τελευταίος που θα έχουμε τη τιμή να γνωρίσουμε σήμερα, θα είναι ο νυν προπονητής της Νότιας Κορέας κάτω των 23 ετών, τον Χουάνγκ Σουν-Χονγκ. Ο πρώην Κορεάτης επιθετικός είχε πραγματοποιήσει 103 συμμετοχές για τις Τίγρεις της Ασίας και είχε καταφέρει να πετύχει 50 γκολ. Μια ματιά να ρίξουμε στη δεκαετία του 90 σίγουρα θα μπορούσαμε να πούμε πως υπήρξε, ο πιο αναγνωρίσιμος Νοτιοκορεάτης ποδοσφαιριστής και μάλιστα δεν είχε αγωνιστεί και ποτέ στην Ευρώπη. Φυσικά κατάφεραν τα βιβλία της ιστορίας να γράψουν τέσσερις συμμετοχές στα Παγκόσμια κύπελα των 1990, 1994, 1998, 2002, με το τελευταίο φυσικά να ξεχωρίζει στη καριέρα του από τα υπόλοιπα, μιας που πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη πορεία μέχρι και σήμερα  Ασιατικής ομάδας, σε τελική φάση παγκοσμίου κυπέλου φτάνοντας εώς τα ημιτελικά.

Μετά από τις γνωριμίες που κάναμε σήμερα με τους Ασιατικής καταγωγής ποδοσφαιριστές σίγουρα καταλήγουμε σε μερικά συμπεράσματα. Πρώτον ότι οι τερματοφύλακες τους πραγματοποιούν πραγματικά πολλές συμμετοχές, αν καταφέρουν να ξεχωρίσουν με τις επιδόσεις τους και δεύτερον τη παραγωγή επιθετικών που εξάγουν, μιας που δεν είναι λίγοι οι οποίοι έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν από τη θέση του κεντρικού επιθετικού. Η τελευταία επίγευση πάντως που μας αφήνουν αυτές οι συναντήσεις μας είναι σίγουρα, μια γεύση αγάπης για τη χώρα, φορώντας την φάνελα της χώρας που μεγάλωσες και μια πικρή ίσως μιας που πολλοί από αυτούς δεν κατάφεραν να πάρουν την αναγνωρισιμότητα την οποία άξιζαν.

Επιμέλεια: Μέρρης Γιώργος.