Post Race, ΛεΜαν: ‘Πάτησε’ κορυφή η Ντουκάτι…

Ένας αγώνας flag-to-flag μετά από καιρό, έβαλε Ντουκάτι & Μίλλερ ακόμη πιο δυνατά σε διεκδίκηση…

Πάντοτε μια διαφοροποίηση σε καιρικές συνθήκες φέρνει ανακατατάξεις σε ομάδες και οδηγούς. Ειδικά στο ΛεΜαν έχει γίνει συνήθεια πλέον. Αυτή τη φορά υπήρξαν ξεκάθαρα κερδισμένοι και χαμένοι του Κυριακάτικου αγώνα. Ο Μίλλερ ήταν ο μεγάλος νικητής, κι αυτός είναι σίγουρα ο πρώτος κερδισμένος, με το δεύτερη συνεχόμενο 25άρι. Φυσικά κερδισμένη είναι και συνολικά η Ντουκάτι με τους 3 πιλότους στην τετράδα, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή της βαθμολογίας των κατασκευαστών!

Ο Αυστραλός ήταν άψογος κ’ ψύχραιμος στη διαχείριση του αγώνα, ανατρέποντας για τα καλά τις εντυπώσεις ανεπάρκειας των πρώτων Γκραν Πρι. Δε χωρά αμφιβολία πως οι δυο νίκες του Τζακ είναι πέρα για πέρα δίκαιες κι επιβλητικές. Στο πρόσωπο του η Ντουκάτι μπορεί να ελπίζει πως βρήκε έναν αναβάτη που μπορεί να φέρει εις πέρας τους στόχους. Κανένα παράπονο ,ωστόσο, δεν μπορεί να έχει η Ντουκάτι ούτε από τον δεύτερο αναβάτη της, Πέκο Μπανάια. Ο Ιταλός διεκδίκησε μέχρι εσχάτων το 4ο βάθρο του στους 5 αγώνες, παρότι φαινόταν απίθανο να τα καταφέρει. Μπορεί να έχασε το ‘ρετιρέ’ της βαθμολογίας, ωστόσο η μαχητικότητα του τον διατηρεί μόλις στο -1, δίνοντας τα πάντα εντός πίστας. Εκτός των παραπάνω, είχε και ένα τραγικό Σάββατο όπου οι κατατακτήριες δοκιμές τον έφεραν στη 16η θέση της σχάρας εκκίνησης. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πόσο δύσκολη αποστολή ήταν η τελική 4η θέση στον αγώνα…

Εντυπωσιακός Ζαρκό…

Ο ένας εκ των δύο εθνικών ηρώων, Zοάν Ζαρκό, πήρε μια άνετη δεύτερη θέση κάνοντας την επιλογή βρόχινων medium μπρος-πίσω. Μια επιλογή που κανείς εκ των πρωτοπόρων δεν έκανε, κι αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να πιέσει όσο στέγνωνε η πίστα. Έτσι, βρήκε καταιγιστικό ρυθμό 3-4 γύρους μετά τα pit και εκμηδένισε μια διαφορά σχεδόν 20 δευτερολέπτων από τον Φάμπιο Κουαρταραρό. Άψογος ο Γάλλος, που βάζει σε ευχάριστες σκέψεις τη Ντουκάτι για το μέλλον…

LCR-Tech3…είναι εδώ!

Ήταν (και είναι) οι δύο δυσάρεστες εκπλήξεις του Πρωταθλήματος. Ίσως μόνο ο Νακαγκάμι να ήταν στο ύψος του αλλά βάσει βαθμολογικής συγκομιδής έμπαινε κι αυτός στο κάδρο. Ήταν και ο μόνος που συμμετείχε στο Q2, βλέποντας Πετρούτσι,Λεκουόνα,Α.Μάρκεθ από την 17η έως τη 19η θέση εκκίνησης. Παρά το γεγονός ότι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ήταν ψηλότερα, η 7η ήταν και η θέση που κατέλαβε και στον αγώνα. Ο Άλεξ από μεριάς του, κέρδισε πολλές θέσεις στα pit, και διατήρησε τον θετικό ρυθμό και στους επόμενους γύρους. Έτσι η LCR μάζεψε 10+9 πόντους, φτάνοντας τους 46 και την 6η θέση, βάζοντας από κάτω Πετρόνας,Απρίλια, KTM. Μαγικό εάν σκεφτεί κανείς ότι η ομάδα του Λούσιο Τσεκινέλλο έφυγε από Κατάρ με 0 πόντους στους 2 πρώτους αγώνες!!

Στο γκαράζ της KTM Tech 3 το αποτέλεσμα ήταν ακόμα καλύτερο, καθώς ο Petrux πήρε μια 5η θέση που εκτός από 11 πόντους, δίνει και έναυσμα για εκ νέου σκληρή δουλειά κ’ πίστη για το project. Το βάρος του Ιταλού είναι άνω των 80 κιλών, κι αυτό στη βροχή βοηθά ώστε να έρθουν τα ελαστικά σε ιδανική θερμοκρασία. Εκτός του Ιταλού, 8 πόντους πήρε και ο Λεκουόνα, ισοφαρίζοντας την καλύτερη θέση του σε αγώνα MotoGp. Αντίθετα με την LCR που αναρριχήθηκε, η Tech3 παρά το 18ποντο, παρέμεινε στην τελευταία θέση, δείχνοντας με τον πιο παραστατικό τρόπο την τραγική πορεία που είχε πριν το ΛεΜαν…

Ρόσσι-Μάρκεθ θέλουν πολύ, αλλά δεν μπορούν ακόμη…

Οι δύο μεγάλοι σταρ του Πρωταθλήματος προσπαθούν ,ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, να βρουν τα πατήματα τους. Ο ‘Vale’ προσαρμόστηκε στον καιρό και έκανε καλούς χρόνους όλο το τριήμερο, ωστόσο όπως δήλωσε και ο ίδιος μετά την λήξη, θέλει να παλεύει για θέσεις πιο μπροστά. Την αισιοδοξία του δεν την χάνει ποτέ πάντως, κι αυτό είναι αξιοθαύμαστο. Δεν είναι σύνηθες κάποιος στα 42 του με τόσες επιτυχίες στο σπορ, να έχει την υπομονή και την θέληση να τα καταφέρνει ξανά…

Στο γκαράζ της Χόντα τώρα, ο Μάρκ οδήγησε τον αγώνα για ένα διάστημα μετά από τόσο καιρό, μα η πτώση τον έστειλε στις πίσω θέσεις. Ξαναπροσπάθησε, μα δεν απέφυγε μια δεύτερη πτώση που τον ανάγκασε να αποχωρήσει πρόωρα από τον αγώνα του ΛεΜαν. Ο Mάρκ προφανώς δεν έχει ίδια απόδοση με προ τραυματισμού, μα προσπαθεί ελεγχόμενα να ρισκάρει όλο και περισσότερο. Δεν διαμαρτύρεται για πόνους, επομένως σιγά σιγά θέλει να διεκδικεί πράγματα. Δεν είναι αναβάτης ο οποίος θα προσπαθήσει να συμβιβαστεί με τους βαθμούς, προκειμένου να επιστρέψει το σώμα σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Αντιθέτως, θα διεκδικήσει ό,τι παραπάνω μπορεί κάθε στιγμή, γιατί είναι ένας Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Εν κατακλείδι, είναι πολύ ανακουφιστικό να βλέπουμε τον Μάρκεθ στο grid, και να είναι συνεχώς καλύτερος μετά από όλα όσα πέρασε…

Ηλίας Σιαφάκας