Αστέρας Τρίπολης: Το “στολίδι” της Αρκαδίας

Ο Αστέρας Τρίπολης έκανε μια πολύ αξιόλογη χρονιά τερματίζοντας στην 9η θέση της βαθμολογίας σε 36 αγώνες, θέση που δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του την φετινή χρονιά, καθώς απο τις ομάδες των Play Out έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο και έπαιζε και καλύτερα και απο ομάδες που ήταν στα Play Offs.

Ο Μίλαν Ράσταβατς, ο οποίος αποχώρησε απο την ομάδα μετά απο μία θητεία 2,5 χρόνων, έκανε τους Αρκάδες να παίζουν όμορφο ποδόσφαιρο και να κοντράρουν για άλλη μια φορά τους μεγάλους, καθώς με την ΑΕΚ στο “Θεώδορος Κολοκοτρώνης” ήρθε ισόπαλος με 0-0 και νίκησε τον Παναθηναϊκό με 2-1, έναν Παναθηναϊκό που ο πρωταθλητής Ελλάδας δεν έχει καταφέρει να τον νικήσει σε τέσσερις αγώνες!

Ο Αστέρας Τρίπολης φαινόταν πως θα έμπαινε στα Play Offs, αλλά κάποια ατυχές αποτελέσματα του κόστισαν αυτή την θέση, ενώ στα Play Out επίσης μερικά αποτελέσματα όπως η ήττα στην Τρίπολη εναντίον της Λαμίας με 2-0 τον πήραν μακριά απο την 7η θέση που κατέληξε ο Ιωνικός και βαθμολογικά ένα βαθμό πίσω απο τον ΠΑΣ Γιάννενα.

Στο κύπελλο απο την άλλη, δεν είχε καθόλου καλή πορεία, διότι σε μονό αγώνα στην φάση των 32, ο Αστέρας ταξίδεψε στην Λιβαδιά και υπέστη ήττα σοκ απο τον Λεβαδιακό και αποκλείστηκε απο την συνέχεια του κυπέλλου. Να θυμίσουμε επίσης πως ο Λεβαδιακός ήταν ομάδα της Superleague 2.

Ο Αστέρας βέβαια θέλει να επαναλήψει του χρόνου τις πορείες που έκανε πριν σχεδόν μια δεκαετία, που ο Αστέρας έπαιζε με τα “μεγάλα παιδια”. Την σεζόν 12/13, ο Αστέρας Τρίπολης τερμάτισε στην 3η θέση του βαθμολογικού πίνακα, στην πιο ψηλή θέση που έχει τερματίσει η ομάδα και κατάφερε επίσης στο κύπελλο αποκλείοντας την Λάρισσα στους 32, Ολυμπιακό Βόλου στους 16, Πλατανιά στους οχτώ και ΠΑΟΚ στους τέσσερις να φτάσει στον μεγάλο τελικό, στον πρώτο της ιστορίας του και να αντιμετωπίσει τον τότε πρωταθλητή Ελλάδος, Ολυμπιακό. Σε αυτό τον τελικό έγινε το περίφημο χέρι του Γιάννη Μανιάτη, ο οποίος μετά απο μια κεφαλιά δυναμίτη του Σανκαρέ έδιωξε οφθαλμοφανές την μπάλα πάνω στην γραμμή με το χέρι, ωστόσο ο διαιτητής δεν υπέδιξε ποτέ την άσπρη βούλα, “ληστεύοντας” έτσι πολύ πιθανόν το κύπελλο απο τους Αρκάδες.

Την σεζόν 13/14, ο Αστέρας μπήκε για πρώτη φορά στην ιστορία του σε προκριματικά Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, σε αυτούς του Europa League. Αποκλείστηκε όμως στον τρίτο προκριματικό γύρο απο την Ραπίντ Βιέννης. Εκείνη την χρονιά στο πρωτάθλημα τερμάτισε στην πέμπτη θέση, ξανά στα Play Offs. Στο κύπελλο αφού πέρασε τα Χανιά στους 32, αποκλείστηκε εύκολα απο τον Ολυμπιακό.

Την σεζόν 14/15, ο Αστέρας Τρίπολης έπαιξε για πρώτη φορά στην ιστορία του στους ομίλους του Europa League τερματίζοντας στην 3η θέση με έξι βαθμούς, με μια νίκη και τρεις ισοπαλίες, σε έναν όμιλο με Παρτιζάν, Μπεσίκτας και Τότεναμ. Στην 2η αγωνιστική, ο Αστέρας νίκησε την Παρτιζάν με 2-0 στην Τρίπολη, παίρνοντας έτσι το πρώτο του τρίποντο σε ομίλους Ευρωπαϊκης διοργάνωσης. Οι άλλες τρεις ισοπαλίες ήρθαν με Μπεσίκτας στην 1η αγωνιστική με 1-1, στην 5η αγωνιστική εντός έδρας πάλι με την Μπεσίκτας με 2-2 και τελευταία αγωνιστική με την Παρτιζάν στο Βελιγράδι με 0-0. Στο πρωτάθλημα επίσης τερμάτησε στην 4η θέση παίρνοντας απευθείας εισητήριο για τους ομίλους του Europa League της επόμενης χρονιάς.

Τέλος, στην σεζόν 15/16, ο Αστέρας κληρώθηκε σε όμιλο με Σάλκε, Σπάρτα Πράγας και ΑΠΟΕΛ και τερμάτησε στην 3η θέση με τέσσερις βαθμούς, έχοντας μια ισοπαλία εντός έδρας με την Σπάρτα Πράγας με 1-1 στην πρώτη αγωνιστική και στην 4η αγωνιστική νίκησε εντός το ΑΠΟΕΛ με 2-0 και έκτοτε δεν έχει ξαναπάρει μέρος σε ομίλους Ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Μετά την μεγάλη ευκαιρία που του έδωσε ο Αστέρας Τρίπολης το 2013, πιστεύοντας σε αυτόν και στις γνώσεις που απέκτησε μέσω της παρουσίας του στην ομάδα της Τρίπολης ως μέλος του προπονητικού team, ο Στάικος Βεργέτης έγινε γνωστός στην ποδοσφαιρική Ελλάδα. Σε δηλώσεις που παραχώρησε στην αρχή της χρονιάς είπε τα εξής:

Για τον Αστέρα Τρίπολης: «Για εμένα είναι όχι απλά μια εμπειρία, είναι η αφετηρία των πάντων, από εκεί “μπήκα” στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οκτώ χρόνια ήμουν στο τεχνικό team, προσφέροντας τις υπηρεσίες μου σαν γυμναστής, αναλυτής, βοηθός, τα πάντα. Βοηθούσα την ομάδα και αυτή εμένα. Έχοντας επιρροές από 11 προπονητές σε αυτά τα οκτώ χρόνια, εκπαιδεύτηκα και έμαθα πολλά πράγματα».

Για την προαγωγή του σε πρώτο προπονητή: «Όταν με φώναξαν και μου είπαν αναλαμβάνεις την ομάδα, εγώ νόμιζα εννοούσαν ως υπηρεσιακός μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος. Όχι μου λένε, θα κάτσεις στον πάγκο “όσο πάει”. Ήταν απίστευτο και πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα, αφού έδωσαν τις τύχες της ομάδας σε κάποιον που δεν είχε υπάρξει επαγγελματίας προπονητής».

Για το “μαγικό ταξίδι”: «Ο στόχος φυσικά ήταν να καταφέρει η ομάδα να ανακάμψει και να ξαναβγεί στην Ευρώπη. Όταν αυτό επετεύχθη, περάσαμε ένα μαγικό καλοκαίρι με τρεις προκριματικούς γύρους και εν τέλει προκριθήκαμε στους ομίλους του Europa League. Έζησα πράγματα που δεν είχα καν ονειρευτεί, μιλάμε για ένα “ταξίδι” που ζούσαμε και δεν το είχαμε καν συνειδητοποιήσει.

Τη δεύτερη χρονιά, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Πέσαμε πάνω σε ομάδαρες, όπως η Σπάρτα Πράγας και η Σάλκε, γενικά αυτό μας δυσκόλεψε λίγο και στο πρωτάθλημα. Οι απώλειες βαθμών αλλά και η φθορά, οδήγησαν την διοίκηση στην αντικατάστασή μου. Μην ξεχνάμε ότι ο φίλος του προπονητή είναι το αποτέλεσμα. Η απόφαση αυτή ήταν απόλυτα σεβαστή. Τόσο εγώ όσο και όλοι στεναχωρήθηκαν».

Για τα “πρόσωπα” που έχει να θυμάται από τους Αρκάδες: «Αρχικά οι δύο μεγαλομέτοχοι που με επέλεξαν, οι αδερφοί Μποροβήλοι που ασχολούνται με όλα τα διοικητικά θέματα και με στήριξαν, το προπονητικό team και φυσικά οι παίκτες. Η ομάδα είναι ένας ζωντανός οργανισμός που απαρτίζεται από πολλά μέλη και εμείς είχαμε καταφέρει να είναι όλα όπως έπρεπε.

Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιον θα είναι ο Μπαράλες που βγήκε πρώτος σκόρερ, ο Ντε Μπλάσις που μετά πήγε στη Μάιντς, ο Ουσέρο, αργότερα ο Ιγκλέσιας και φυσικά το αμυντικό δίδυμο Γκοϊάν-Σανκαρέ. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στα ελληνόπουλα Μπακασέτα και Κουρμπέλη, που έχουν φτάσει σε τόσο υψηλό επίπεδο. Ήταν εξαιρετικοί παίκτες και καλά παιδιά. Είχαν πείσμα, επιμονή, υπομονή και ανταμείφθηκαν».

Για το δεύτερό του πέρασμα από την ομάδα της Τρίπολης: «Όσον αφορά την δεύτερη θητεία μου, παραιτήθηκα από τη Νέα Σαλαμίνα και αμέσως ήρθε η πρόταση του Αστέρα. Η ομάδα δεν πήγαινε καλά και θεώρησα καθήκον μου να επιστρέψω για να την κρατήσω στην κατηγορία. Μου έχει δώσει τόσα πολλά, δεν μπορούσα να πω όχι και εν τέλει τα καταφέραμε. Πάντα θα τύχει κάτι δεινό για να επέλθει η αλλαγή προπονητή, όπως συνέβη ξανά μετά την εκκίνηση της νέας σεζόν, όμως εγώ κρατάω τα καλά, τους φίλους, τις αναμνήσεις, αυτά αξίζουν».

Για κάποιες ιστορίες που του έμειναν στο μυαλό: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν παίζαμε στον γ’ προκριματικό απέναντι στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Είχαμε κερδίσει 2-0 στην Τρίπολη και στο 24’ σκοράραμε με τον Γκοϊάν. Όλο ο πάγκος πανηγύρισε και μου έλεγαν προκριθήκαμε, εγώ τους είπα καθίστε κάτω, δεν έχει κριθεί τίποτα, θα μας βγει η ψυχή απόψε. Χάσαμε 3-1, σκορ πρόκρισης, αλλά μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο καρδιοχτυπούσαμε.

Επίσης θυμάμαι όταν πήγαμε στην Τουρκία να παίξουμε με την Μπεσίκτας, όλοι μου έλεγαν 4-5 μην φάμε και ξεφτιλιστούμε. Δεν θα χάσουμε τους έλεγα και δικαιώθηκα με το 1-1. Μάλιστα στο τέλος λίγο έλειψε να πάρουμε και το ματς».

Κωνσταντίνος Καλάβριας