Μπίλι Σάρπ: Ένα ποδοσφαιρικό παραμύθι που έχει δράκο, «Ιθάκη» και πολλά γκολ

Ένας ποδοσφαιριστής που η ζωή του θα μπορούσε να γίνει ταινία, ένας γεννημένος σκόρερ των αγγλικών γηπέδων, η ομάδα που αγάπησε και λατρεύτηκε και η τραγωδία που τον στιγμάτισε.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή ο Μπίλι Σάρπ είναι γέννημα- θρέμμα της πόλης του Σέφιλντ στην Αγγλία. Από μικρός υποστηρικτής της Σέφιλντ Γιούναιτεντ διετέλεσε μέλος των ακαδημιών της, ενώ το 2004 μεταπήδησε στην πρώτη ομάδα στα 18 του. Για τον νεαρό τότε επιθετικό δεν υπήρχε χώρος στην ομάδα  και αποφάσισε να αναζητήσει την τύχη του σε άλλες πολιτείες. Πρώτος σταθμός η Ράσντεν εν Ντάιαμοντς στην τέταρτη τότε κατηγορία ως δανεικός. Εκεί ο Άγγλος επιθετικός άρχισε να δείχνει το ταλέντο του  με 9 γκολ σε 16 παιχνίδια.

Η Σκάνθορπ (football league 1 τότε) είναι η ομάδα που τον προσέλκυσε πρώτη με σκοπό να αποσπάσει την υπογραφή του. Εκείνος αποδέχτηκε την πρόταση και για τα επόμενα 2 χρόνια θα γινόταν κάτοικος Σκάνθορπ όπου θα πραγματοποιούσε απίστευτες εμφανίσεις και με 55 γκολ σε 90 παρουσίες θα κέρδιζε το εισιτήριο για την επιστροφή του στην ομάδα της καρδιάς του, τη Σέφιλντ Γιούναιτεντ το 2007.

Η Σέφιλντ εκείνη τη περίοδο είχε θέση υψηλούς στόχους, την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία υπό τις οδηγίες του Σερ Μπόμπι Ρόμπσον. Τελικά οι «Λεπίδες» δε θα καταφέρουν να κερδίσουν την άνοδο τους στην Πρέμιερ Λιγκ ενώ ο 21χρονος Σάρπ την σεζόν 2007-08 θα αγωνιστεί συνολικά 29 φορές σημειώνοντας μόλις 4 τέρματα στο πρωτάθλημα ενώ την επόμενη χρονιά θα μετρήσει 22 παρουσίες και μόλις 4 γκολ. Για να έρθει η Ντονκάστερ τη σεζόν 2009-10 να του χτυπήσει την πόρτα για δανεισμό ενός έτους.

Εκεί θα πραγματοποιήσει εκπληκτικές εμφανίσεις και με 15 γκολ σε 33 εμφανίσεις άρχισε να δείχνει και πάλι την εκτελεστική του δεινότητα, αναγκάζοντας τους «Ρόβερς» στο τέλος τη σεζόν να τον κάνουν δικό τους. Εκεί κέρδισε και το παρατσούκλι fat lad from Sheffield (ο χοντρούλης από το Σέφιλντ) όταν ζητήθηκε από τον προπονητή του Σον Ο’ Ντρίσκολ να τον περιγράψει. Τότε συνέβη κάτι που θα του άλλαζε τη ζωή. Η γυναίκα του, Τζέιντ Φερ, έφερε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, Λουι Τζέικομπ έξι εβδομάδες νωρίτερα από ότι προβλεπόταν . Οι γιατροί όμως φρόντισαν να προσγειώσουν ανώμαλα τους δύο γονείς. Το νεογέννητο έπασχε από γαστροσχισμό (πάθηση κατά την οποία το στομάχι και το έντερο βρίσκονται εκτός του κοιλιακού τοιχώματος). Αμέσως ο μικρός Λουι, υποβλήθηκε σε τρίωρη επέμβαση. Την πρώτη μόλις ημέρα η αναπνοή του σταμάτησε 10 φορές  με κάποιο μαγικό τρόπο επανήλθε σύμφωνα με τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή. “Εκανε ένα περίεργο θόρυβο η αναπνοή του. Ακόμα τον ακούω πολλές φορές. Δε νομίζω ότι θα φύγει ποτέ αυτός ο ήχος”. Το νεογέννητο πάλεψε για δύο ολόκληρες μέρες να κρατηθεί στη ζωή πριν καταλήξει. “Λίγο πριν σταματήσει να αναπνέει έκανε μια μικρή παύση, σαν να μάζευε αέρα για μια τελευταία αναπνοή και μετά έφυγε” δήλωσε ο Άγγλος επιθετικός. Το σοκ όπως είναι φυσικό βύθισε στον πόνο και στην οδύνη την οικογένεια Σάρπ και μαζί τους θρηνούσε και το αγγλικό ποδόσφαιρο. Όπως αποκαλύφθηκε πολλά χρόνια μετά η Τζέιντ Φερ για πολλούς μήνες μετά το θάνατο του Λουι βυθίστηκε στην κατάθλιψη, ενώ μια μέρα μπήκε στο αυτοκίνητο της αποφασισμένη να το ρίξει στον τοίχο, αλλάζοντας γνώμη την τελευταία στιγμή.

Ο Μπίλι τότε έκανε μια κίνηση που σόκαρε όλο τον κόσμο και θα τον έβαζε μια για πάντα στις καρδιές τον απανταχού ποδοσφαιρόφιλων. Ο αγώνας του γιου του έπρεπε να τιμηθεί και ο ίδιος βρήκε την ψυχική δύναμη να καταπνίξει τον πόνο του. Δύο ημέρες μετά το θάνατο του ζήτησε από τον προπονητή του να τον συμπεριλάβει στην αποστολή για το επόμενο ματς με αντίπαλο την Μιντλεσμπρο. Εκείνος όχι μόνο αγωνίστηκε  αλλά και σκόραρε το μοναδικό γκολ στην ήττα της ομάδας του. Τότε έτρεξε προς στα πλάγια σήκωσε τη φανέλα και το μπλουζάκι από κάτω έγραφε: Αυτό είναι για σένα γιε μου, σκορπίζοντας δάκρυα και ρίγη συγκίνησης στο γήπεδο αλλά και σε όλους όσους παρακολουθούσαν τον αγώνα. Μάλιστα ο διαιτητής της αναμέτρησης, Ντάρεν Ντέντμαν, δε του έβγαλε κίτρινη κάρτα όπως θα έκανε σε κάθε άλλη περίπτωση, σεβόμενος το δράμα του ποδοσφαιριστή.

Ο προπονητής της Ντονκάστερ αποκάλυψε στη συνέντευξη τύπου μετά το τέλος του αγώνα: ‘Με πήρε τηλέφωνο χθες το βράδυ και με ρώτησε αν μπορεί να παίξει. “Ήθελε να πετύχει ένα γκολ για τον γιό του και την οικογένεια του και ήταν αποφασισμένος  να τα δώσει όλα. Μετά από αυτό, δε γινόταν να του αρνηθώ”. Ο προπονητής επίσης της Μιντλεσμπρο, Τόνι Μόουμπρι δήλωσε:  “Για να πω την αλήθεια, χαίρομαι που το παλικάρι πέτυχε ένα τόσο φανταστικό γκολ σε μια τέτοια στιγμή για αυτόν. Δε μπορώ να βρω καν τις λέξεις για να περιγράψω το πως μπορεί να νιώθει μέσα του μετά από αυτό που πέρασε. Ήταν ένα γκολ από τον παράδεισο”. 

Ο Σάρπ βρήκε στο ποδόσφαιρο την διέξοδο που αναζητούσε έτσι ώστε να μην καταρρεύσει. Μέχρι το 2015 εκτός από την Ντονκάστερ αγωνίστηκε σε Σάουθαμπτον, Νότιγχμαμ Φόρεστ, Ρέντινγκ, ξανά Ντονκάστερ και Λιντς Γιούναιτεντ διατηρώντας στενή σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα. Τότε ήταν η στιγμή που το «σπίτι» του, τον καλούσε να γυρίσει πίσω. Η Σέφιλντ Γιούναιτεντ του ζήτησε να επιστρέψει για δεύτερη φορά κι αυτός δε το πολυσκέφτηκε. Έτσι το 2015 ξαναφόρεσε τη φανέλα των  «Λεπίδων» αυτή τη φορά όμως ο Άγγλος επιθετικός δε θα επέστρεφε απλώς για να έχει μια θέση στην ομάδα αλλά ως βασικό γρανάζι που θα την οδηγούσε στην άνοδο το 2019 ενώ ο ίδιος εκείνη τη χρονιά αναδείχτηκε ο πρώτος Άγγλος σκόρερ του 21ου αιώνα. Αναμφίβολα η Σέφιλντ αποτελεί την ποδοσφαιρική του «Ιθάκη» στην οποία εξακολουθεί και αγωνίζεται μέχρι και σήμερα φορώντας το νούμερο 10 και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Επίσης, στο πρόσφατο εκτός έδρας ματς με την Πιτερμπορο (29/1/22) σκόραρε, φτάνοντας τα 122 τέρματα και έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Τσάμπιονσιπ (με τις φανέλες των Σέφιλντ, Ντονκάστερ, Σάουθαμπτον, Νότιγχμαμ Φόρεστ, Ρέντινγκ κι Λιντς) , ενώ συνολικά μέτρα 258 τέρματα στην καριέρα του.

Η οικογένεια Σάρπ ένα χρόνο μετά το θάνατο του Λουι έφερε στον κόσμο ένα ακόμα παιδί, τον Λέο και το 2015 γεννήθηκε κι ο τρίτος γιος τους ο Μίλο Τόμας προσφέροντας τόσο χαρά όσο και λύτρωση στον Μπίλι και στην Τζέιντ. Οι δύο τους δημιούργησαν ένα ίδρυμα που ασχολείται με την έρευνα πάνω στην γαστρόχιση κι όπως δηλώνουν ο πόνος από την απώλεια του γιου τους δε θα φύγει ποτέ. “Πιστεύω πως αν ήταν εδώ, θα ήθελε από εμένα να δίνω τα πάντα κάθε φορά που βγαίνω στο γήπεδο. Για αυτό ό, τι κάνω πλέον, το κάνω γι’ αυτόν” δήλωσε ο Άγγλος επιθετικός.

Πρόκειται για αναμφίβολα για έναν μαχητή της ζωής που μας δείχνει και την ανθρώπινη πλευρά του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα, έναν σύγχρονο «φοίνικα» που καταφέρνει να αναγεννηθεί από τις ίδιες του τις στάχτες. Ο Μπίλι Σάρπ σήμερα κλείνει τα 36 του και εξακολουθεί να αγωνίζεται και να μας αποδεικνύει πως στη ζωή επιτρέπεται να πέσεις αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς.

Χρόνια πολλά Μπίλι Σάρπ

Επιμέλεια: Βασίλης Κατσανιώτης

Φωτογραφίες από:

besthqwallpapers.com
www.sport-fm.gr                                                                                                                                     www.bnsports.gr