Βοστόνη έχεις πρόβλημα!

Οι Μπόστον Σέλτικς φέτος απογοητεύουν και δε θυμίζουν σε τίποτα τον συνήθη εαυτό τους. Πλέον με πάνω από τη μισή σεζόν να είναι πίσω κινδυνεύουν μέχρι και με απουσία από τα playoffs. Μια νίκη κόντρα στους Λος Άντζελες Λέικερς στο ντέρμπι ξημερώματα Παρασκευής σίγουρα θα δώσει ψυχολογία και θα βοηθήσει, όμως θα χρειαστούν κι άλλες και μάλιστα μαζεμένες.

Ο Κάιρι Έρβινγκ κατηγορήθηκε για νωθρότητα και αποσταθεροποίηση της χημείας του συνόλου. Ως ένα βαθμό η κριτική είναι σωστή και δίκαιη, όμως δεν υπάρχει πια ο παίκτης που θα δώσει αυτό το έξτρα umph. Σίγουρα οι Jay’s (Μπράουν και Τέιτουμ) είναι καλοί πυλώνες όμως όχι ακόμα μπαρουτοκαπνισμένοι και θα επωφελούνταν σημαντικά από έναν τοπ παίκτη που τραβάει άμυνες πάνω του κι ανοίγει το γήπεδο, αφού θα έβρισκαν καλύτερες προϋποθέσεις και λιγότερη πίεση που μεταφράζεται σε ευκολότερα τελειώματα. Βλέπουμε τι κάνει στο Μπρούκλιν. Ο Κέμπα Γουόκερ ταιριάζει σίγουρα καλύτερα στη φιλοσοφία του κόουτς Μπραντ Στίβενς, όμως ταλαιπωρείται  από τραυματισμούς και το μακρινό του σουτ είναι ασταθές την τρέχουσα σεζόν. Έχει παίξει βέβαια ρόλο και ο κορονοϊός με τους Κέλτες να είναι η πιο χτυπημένη ομάδα της λίγκας με τις απουσίες να έρχονται κατά κύματα.

Οι Γκόρντον Χέιγουορντ και Τέρι Ροζίερ διαπρέπουν φέτος στην Σάρλοτ. Ναι είναι high usage παίκτες, ειδικά ο «Scary Τέρι», όμως δείχνουν τι μπορούν να κάνουν σε ένα περιβάλλον με χρόνο και χώρο. Ο Ροζίερ έφυγε γιατί κρίθηκε εμπόδιο η παραμονή του, με μεγαλύτερο ρόλο που ζητούσε, για την εξέλιξη των Jay’s κι ο Γκόρντον γιατί αρνήθηκαν να πληρώσουν υπεραξία. Δεν ξεχνάμε φυσικά και τον Ενές Καντέρ που η όχι και τόσο χαλύβδινη άμυνά του τον έστειλε στο Πόρτλαντ. Έδειξε όμως πόσο δεινός ριμπάουντερ είναι, σημειώνοντας ένα τρομερό double-double με 24 πόντους και 30! (ναι καλά βλέπετε) «σκουπίδια» κόντρα στο Ντιτρόιτ προ ολίγων ημερών.

Ο Ντάνι Έιντζ συνηθίζει γενικά να «πατάει το κουμπί» και το έκανε και το 2021 με ανάμεικτα αποτελέσματα. Έδιωξε τον Τζεφ Τιγκ που δεν έπιασε, πήρε τον Μο Βάγκνερ, έχασε όμως τον Ντάνιελ Τάις. Ο πρώην κέλτης έδινε σκληράδα στην άμυνα, ριμπάουντ και άνοιγε το γήπεδο με τρίποντα. Ο συμπατριώτης του είναι εμφανώς καλύτερος επιθετικά, όμως υστερεί κατά πολύ στους άλλους τομείς, ειδικά στην πίσω πλευρά του παρκέ. Εκεί ο μόνος που σώζει τα πράγματα πλέον είναι ο Ρόμπερτ Γουίλιαμς, το μόνο ίσως θετικό σε σχέση με πέρυσι, αφού παίζει πια σημαντικά λεπτά. Γενικά όμως λείπει το βάθος στον πάγκο.

Ο Μάρκους Σμαρτ συνεχίζει να είναι το γνωστό σκυλί του πολέμου με κάπως βελτιωμένο σουτ, όμως τα struggles του Γουόκερ και η απουσία άλλου παίκτη με κάποια έστω εμπειρία και λεπτά στη θέση του άσσο, αφού ο Τιγκ δεν έπιασε, φαίνεται με γυμνό μάτι. Βέβαια υπάρχει και ένα ακόμα καμπανάκι. Στα παιχνίδια όλη η ομάδα ως σύνολο φαίνεται ώρες ώρες χαμένη και όλη μένουν να κοιτούν όποιον έχει τη μπάλα, σε άμυνα και επίθεση, χωρίς να κάνουν καμία κίνηση χωρίς αυτήν. Αποτέλεσμα; Πολλά εύκολα καλάθια στην άμυνα, ειδικά αμαρκάριστα τρίποντα και μια επίθεση της απελπισίας, προβλέψιμη κολλημένη και μονοδιάστατη.

Το κακό της υπόθεσης είναι ότι και κινδυνεύουν να χάσουν τα playoffs και δεν μπορούν να κάνουν και tanking, επικίνδυνη δηλαδή χρυσή μετριότητα. Αυτή τη στιγμή είναι 5^οι στην ανατολική περιφέρεια, όμως η θέση  τους είναι εύθραυστη, αφού ως την δέκατη θέση γίνεται χαμός και είναι ορατό το ενδεχόμενο των μπαράζ τα οποία θα ήθελαν οπωσδήποτε να αποφύγουν.

Μένει να δούμε αν και πώς θα προλάβουν να «γυρίσουν» το καράβι.

Επιμέλεια: Γιώργος Διαλυνάς