Μπόλονι game=No game

Η θητεία του Λάζλο Μπόλονι στο φετινό Παναθηναϊκό είναι τόσο περίεργη όσο και επεισοδιακή. Η κατάσταση ρίχνοντας μια ματιά στην πορεία του Ρουμάνου τεχνικού μέχρι σήμερα από τα αποτελέσματα ίσως να μην είναι ξεκάθαρη. Το χορτάρι όμως πάντα έχει τον τελευταίο λόγο.

Από την μία υπάρχει το σερί των 9 αγώνων χωρίς ήττα και σκέφτεσαι ότι η ομάδα πάει «τρένο». Από την άλλη αποκλεισμός με 2 ήττες από τον ΠΑΣ στο κύπελλο και άλλη 1 στο πρωτάθλημα μαζί με ήττα από Παναιτωλικό(1-0) και ισοπαλία από την Λαμία(0-0). Τότε σκέφτεσαι ότι μάλλον κάτι δεν πάει καλά και είναι γεγονός αυτό ακόμα και στις νίκες του Παναθηναϊκού.

Το «τρένο» ήταν θέμα χρόνου να εκτροχιαστεί

Η επιλογή του Μπόλονι ανεξαρτήτως αντιπάλου με 2 λόγια είναι πάντα η εξής: Πάμε να σκοράρουμε και μετά βαστάτε Τούρκοι τα άλογα να μην χαθεί το αποτέλεσμα. Πράγματι οι περισσότερες ελληνικές ομάδες στην κυκλοφορία μπάλας και στο να ανοίγουν κλειστές άμυνες δεν είναι οι καλύτερες. Η συνταγή αυτή απέδωσε για 9 σερί αγώνες με 8 νίκες και μια ισοπαλία. Όμως όταν απέναντι σε ομάδες κατώτερες του έκανε συνεχώς το ίδιο, αφήνοντας τον αντίπαλο να παίζει χωρίς να προσπαθεί ο ίδιος να απειλήσει ήταν θέμα χρόνου ακόμα και ο τελευταίος σε ευκαιρίες στο πρωτάθλημα Παναιτωλικός (0,64 xgoals) να κάνει τη ζημιά.

Και ο κλήρος πέφτει στον ΠΑΣ

Σε όλο το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός είναι 9^ος στα xgoals με 1,12 πάνω από τους ΠΑΣ(1,02), Ατρόμητο(1), ΑΕΛ(1), Λαμία(0,8) και Παναιτωλικό (0,67). Επίσης δέχεται 1,23 xgoals (8oς) ανά παιχνίδι που ούτε αυτό είναι καλό ποσοστό. Οπότε ουσιαστικά οι ευκαιρίες που κάνουν ΠΑΣ και Παναθηναϊκός για να σκοράρουν είναι σχεδόν ίδιες. Δεν είναι λοιπόν «αφύσικο» η ομάδα που μόλις σκοράρει και μετά απλά περιμένει χωρίς να βγει μπροστά και δέχεται τουλάχιστον κάτι παραπάνω από μια φάση για γκολ να μην το φάει ποτέ. Ο λόγος που γινόταν αυτό είναι ο Διούδης ο οποίος τότε ήταν σε εκπληκτική κατάσταση όμως η φόρμα δεν κρατάει για πάντα. Πολλές φορές η κυνικότητα του Παναθηναϊκού πηγαίνει στο άλλο άκρο. Απέναντι στον Ολυμπιακό στα play-off, στον Αστέρα και στον Παναιτωλικό στον δεύτερο γύρο είχε 1 τελική σε ένα ημίχρονο και στα 3 παιχνίδια. Δεν δέχτηκε γκολ σε 7 σερί παιχνίδια και δέχτηκε στα επόμενα 9 που ακολούθησαν. Εκεί άρχισε και η «κατηφόρα» με 2 νίκες σε 8 ματς και βέβαια τον αποκλεισμό από την πολύ καλή ομάδα του Αργύρη Γιαννίκη.

Τι να πει και τι να δει ο κόσμος;

Ότι ο Παναθηναϊκός δεν γινόταν να κάνει πρωταθλητισμό ήταν αυτονόητο πριν ξεκινήσει η χρονιά. Ακόμα και έτσι ο κόσμος περιμένει να δει κάτι ικανοποιητικό από την ομάδα του. Όταν όμως απέναντι στον Παναιτωλικό η ομάδα έχει κάνει μόνο ένα σουτ σε ένα ημίχρονο ενώ χάνει από το 6’ χωρίς να προσπαθεί να αλλάξει αυτή την εικόνα πώς να προσεγγίσει τον κόσμο της; Αυτό είναι θέμα επιλογής του παιχνιδιού του Μπόλονι και γίνεται από το πρώτο του παιχνίδι. Το ίδιο ισχύει όχι μόνο στις ήττες αλλά και στις νίκες. Βάζει το γκολ η ομάδα και μετά τίποτα, ποδόσφαιρο μηδέν. Ούτε στη κόντρα προσπαθεί να φύγει, ούτε να κάνει εκείνη παιχνίδι με την μπάλα στα πόδια της, απλά περιμένει το λάθος του αντιπάλου. Οπότε η μια ελπίδα του κόσμου για να δει κάτι να χαίρεται από την ομάδα του εξαλείφθηκε από το πρώτο παιχνίδι ουσιαστικά. Η δεύτερη ελπίδα του ήταν οι μικροί της ομάδας. Οι παίχτες που ελπίζει ο φίλος του Παναθηναϊκού ότι στο μέλλον θα πάρουν τα «κλειδιά» της ομάδας την επόμενη μέρα. Δηλαδή Εμμανουηλίδης, Ιωαννίδης, Αλεξανδρόπουλος, Καμπετσής, Ζαγαρίτης, τα νέα παιδιά εκ των οποίων τα δύο έφυγαν το Γενάρη. Ο Εμμανουηλίδης στην Φορτούνα Σιντάρντ δανεικός και με 500.000 μπορεί να πουληθεί κιόλας. Στη συνέχεια προσφορά 1,5 εκατομμύρια για τον Ζαγαρίτη από την Ιταλία, πάει και αυτός, arrivederci Roma ή arrivederci Parma αν προτιμάτε.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά

Προσθέτοντας σε όλα αυτά την διοικητική αστάθεια του συλλόγου τα τελευταία χρόνια και το γεγονός ότι ο Μπόλονι μόνο με τα ντουβάρια δεν έχει πλακωθεί ακόμα το μέλλον των «πρασίνων» δεν το λες και αισιόδοξο. Το μόνο που κρατάει φέτος μέχρι στιγμής ο Παναθηναϊκός είναι η νίκη του απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο του στο δεύτερο γύρο.

Ο στόχος που απομένει να κυνηγήσει η ομάδα 7 αγωνιστικές πριν το τέλος είναι η έξοδος στην Ευρώπη.