ΟΥΝΙΟΝ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: Μια διαφορετική φιλοσοφία

Μια ενναλακτική ομάδα, ένα οικοδόμημα με αιμοδότες τους οπαδούς του. 

Η αλήθεια είναι, πως για να κάνεις ένα αφιέρωμα στην Ουνιόν δε χρειάζεται να φτάσει να διεκδικεί τη Bundesliga. Όταν όμως συμβαίνει αυτό σε συνδυασμό με την ευφάνταστη και τρομερή πορεία της, τότε το πληκτρολόγιο αρχίζει να γράφει από μόνο του. Το ευρύ κοινό εκτός Γερμανίας ίσως τη γνώρισε το 2019, όταν και ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία, οι πιο μυημένοι ενδεχομένως να έχουν έρθει σε επαφή μαζί της το 2001, τη χρονιά που έπαιξε στο Κύπελλο UEFA και μάλιστα λίγο έλειψε να αναμετρηθεί με την ΑΕΚ στη φάση των 32. Αυτή δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που προκρίθηκε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ποια είναι τελικά η ομάδα, που μετά από 21 αγωνιστικές απειλεί τη Μπάγερν Μονάχου στη μάχη του τίτλου; 

 Όλα ξεκίνησαν το 1966 ή μάλλον το 1906, τότε ήταν που η Olympia 06 Oberschöneweide συγχωνεύθηκε με τρεις τοπικούς συλλόγους. Αυτή θεωρείται και η πρώτη εμφάνιση της Ουνιόν. Μάλιστα, θα καταφέρει να πάει στον τελικό του πρωταθλήματος το 1923, όπου και θα ηττηθεί από το Αμβούργο με 3-0 και στη συνέχεια θα μείνει πίσω από τις οικονομικά δυνατότερες συμπολίτισσές της, Χέρτα και Τένις Μπορούσια. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα κερδίσει το κύπελλο Βερολίνου το 1947 και το 1950 θα προκριθεί στην τελική φάση του πρωταθλήματος, αλλά η κλιμάκωση του Ψυχρού Πολέμου θα σταθεί εμπόδιο στην παρουσία της. Ο σύλλογος βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της πόλης και οι σοβιετικές αρχές αρνήθηκαν τη συμμετοχή της.

 Το Βερολίνο χωρίστηκε με το τείχος και η Oberschöneweide βρέθηκε να αγωνίζεται στα πρωταθλήματα της Ανατολικής Γερμανίας, τα οποία είχαν σαφώς λιγότερη αίγλη από αυτά της Δυτικής. Μέσα στην πολιτική αναμπουμπούλα το 1966 ο Herbert Warnke θα δημιουργήσει την ομάδα με τη μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα, η Union Berlin ήταν γεγονός. Ωστόσο, η πορεία τους δεν ήταν η αναμενόμενη. Ο σύλλογος τις επόμενες δεκαετίες θα βολοδέρνει στις χαμηλότερες κατηγορίες, ενώ μετά την επανένωση της χώρας αντιμετώπισε και σοβαρά οικονομικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πάρει άδεια για συμμετοχή στη δεύτερη εθνική. Κάτι που εν τέλει θα καταφέρει τη σεζόν 2001/02, λίγους μήνες μετά τη συμμετοχή της στον τελικό κυπέλλου με αντίπαλο τη Σάλκε. Παρά την ήττα με 2-0,θα αγωνιστεί στο κύπελλο UEFA της επόμενης σεζόν.  

Αυτή θα ήταν η πρώτη συμμετοχή σε Ευρωπαϊκά κύπελλα, όχι όμως και η πρώτη φορά που είχαν καταφέρει να προκριθούν σε αυτά. Τη σεζόν 1968/69 θα έδινε το παρόν στο Κύπελλο Κυπελλούχων, αλλά η κλιμάκωση του Ψυχρού Πολέμου δε τους το επέτρεψε. Η βίαιη καταστολή της Άνοιξης της Πράγας από τις Σοβιετικές δυνάμεις οδήγησαν αρκετές χώρες του Ανατολικού μπλοκ να μποϊκοτάρουν τις διοργανώσεις της UEFA, ανάμεσα τους και η Ανατολική Γερμανία. Το περιστατικό είναι ένα μέρος της ‘’κατάρας΄΄ που λεγόταν ότι έχει η Ουνιόν, όσον αφορά τις Ευρωπαϊκές συμμετοχές της. Κι αυτό, διότι το 2001 όταν και θα έπαιζε με τη Φινλανδική Χάκα για την πρώτη φάση του Κυπέλλου UEFA ο αγώνας της αναβλήθηκε, εξαιτίας των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ενώ, η επιστροφή της στις διοργανώσεις της Γηραιάς Ηπείρου το 2021 πραγματοποιήθηκε εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, με μόνο λιγοστούς οπαδούς να έχουν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν.  

 Επιστρέφοντας όμως στο 2001, η Ουνιόν πέρασε τη Χάκα, αλλά δεν τα κατάφερε απέναντι στη Λίτεξ Λόβετς. Το σύνολο από τη Βουλγαρία αντιμετώπισε στον επόμενο γύρο η ΑΕΚ.   

Γεγονός, πως ο σύλλογος δεν κεφαλαιοποίησε την επιτυχία, συνεχίζοντας να αγωνίζεται στα χαμηλά στρώματα. Από το 2009 ξεκίνησε να εδραιώνεται στη Bundesliga 2, το 2017 έφτασε κοντά στην άνοδο και το 2019 τα κατάφερε στα μπαράζ με τη Στουτγκάρδη. Το 2-2 εκτός έδρας ακολούθησε το 0-0 στο Βερολίνο και το όνειρο ενός ολόκληρου οργανισμού πήρε σάρκα και οστά. Το ημερολόγιο έγραφε 27 Μαΐου 2019 το πάρτι στο Άλτε Φορστερέι ξεκινούσε και αυτό θα ήταν μόνο η αρχή, ενώ ταυτόχρονα έγινε η πρώτη ομάδα από το Ανατολικό Βερολίνο που ανεβαίνει στην πρώτη κατηγορία. 

«Και τι έγινε που είμαστε πρώτοι;» 

Ας αφήσουμε όμως για λίγο τα αγωνιστικά, για να μιλήσουμε για κάτι πιο σημαντικό. Η Ουνιόν έχει τη στάμπα της εναλλακτικής, της αντισυμβατικής, της against modern football. Η ίδια η ίδρυση της ήταν μια απάντηση του κόσμου προς τις ομάδες της αστυνομίας και του στρατού, η ύπαρξη της οφείλεται στο λαό της και όχι σε κάποιον μεγάλο χορηγό, την εξέλιξη της δεν τη χρωστά σε κάποιον πάμπλουτο επενδυτή αλλά στον Ντίρκ Ζίγκλερ. Τον πρόεδρο που προέρχεται από τα σπλάχνα της κερκίδας και της πόλης του Κέπενικ, όπου εδρεύει η ομάδα. Το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής της δύναμης προέρχεται από τους φιλάθλους, οι οποίοι ματώνουν κυριολεκτικά τις τσέπες τους και καταβάλουν προσπάθειες να αυξάνουν συνεχώς τα μέλη του συλλόγου.  

 Τις πεποιθήσεις τους βέβαια δεν τις κρατούν μόνο για τον εαυτό τους, αλλά τις εκφράζουν χωρίς δισταγμό. Το 2014 στον εντός έδρας αγώνα με τη Λειψία 20.000 οπαδοί φόρεσαν μαύρα πόντσος και για 15 λεπτά δε φώναξαν ούτε ένα σύνθημα σε ένδειξη διαμαρτυρίας προς τις πρακτικές της Red Bull και των επενδύσεων της στο ποδόσφαιρο. Μάλιστα, στην παρθενική εμφάνισή τους στη μεγάλη κατηγορία (πάλι σε εντός έδρας ματς με τη Λειψία) καθυστέρησαν να εισέλθουν στις κερκίδες, αφού όπως υποστήριξαν έχουν διαφορετική φιλοσοφία για το άθλημα.  

Στο γήπεδο της Ουνιόν δε θα ακούσεις ποτέ αποδοκιμασίες και λαϊκά δικαστήρια για ένα κακό αποτέλεσμα, διότι δεν είναι αυτό που τους ενδιαφέρει. Άλλωστε, πριν μερικά χρόνια ταξίδεψαν 11.000 στη Βεστφαλία για έναν αγώνα κυπέλλου απέναντι στη Ντόρτμουντ, χωρίς να στοχεύουν απαραίτητα στην πρόκριση. Αρκετές φορές έφτασαν στο χείλος της καταστροφής και πάντα τα κατάφερναν μόνοι τους, όπως το 2004. Με εράνους, με συναυλίες, με φιλικά, ακόμα και με αιμοδοσίες συγκέντρωσαν τα απαραίτητα χρήματα, ώστε να εξασφαλίσουν την άδεια να αγωνιστούν στο πρωτάθλημα. Στη Γερμανία πληρώνεσαι όταν δίνεις αίμα και ο κόσμος οργάνωσε το πρόγραμμα ‘’Bleed for Union’’, πηγαίνοντας στις τράπεζες αίματος και επιστρέφοντας τα χρήματα στα ταμεία της ομάδας.  

«Θα το χτίσουμε μόνοι μας» 

  Και μιας που μιλήσαμε για το γήπεδο, να πούμε πως το έφτιαξαν οι ίδιοι οι φίλοι της. Από το 1990 το Άλτε Φορστερέι είχε κριθεί ακατάλληλο και χρειαζόταν άμεση ανακαίνιση. Τα οικονομικά της ομάδας όμως δεν επέτρεπαν να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο εργοτάξιο και ο λαός της βγήκε και πάλι μπροστά, όταν θα έπρεπε να αλλάξουν έδρα, για να αγωνιστούν στη Β’ κατηγορία. Το 2008 περίπου 2.333 άνδρες και γυναίκες εργάστηκαν εντατικά, ώστε η Ουνιόν να αποκτήσει ένα υπερσύγχρονο σπίτι. Οι περισσότεροι πήραν μέρος στις εργασίες εθελοντικά! Απ’ έξω από το στάδιο στέκει σήμερα ένα μνημείο προς όλους αυτούς που συνέβαλαν στην κατασκευή.  

Σε όλα τα παραπάνω να προσθέσουμε και το εξής. Η Ουνιόν το 1968 έγινε ο πρώτος σύλλογος, ο οποίος αποκτά τμήμα γυναικών στη Γερμανία. Σε μια εποχή που κυριαρχούσε η αντίληψη της αδυναμίας του θηλυκού φύλου να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του αθλήματος. 

Μέσα και στους τρείς στόχους 

 Επιστρέφοντας στα αγωνιστικά, η προσαρμογή της στα μεγάλα σαλόνια ήταν κάτι παραπάνω από άνετη. Στην πρώτη αναγνωριστική χρονιά σώθηκαν εύκολα και αν είχαν λίγο περισσότερο χρόνο ίσως διεκδικούσαν και ένα Ευρωπαϊκό εισιτήριο, κάτι που κατάφεραν την αμέσως επόμενη σεζόν. Τη τελευταία αγωνιστική υποδέχονταν και πάλι την μισητή Λειψία και χρειάζονταν τη νίκη, ώστε να κατακτήσουν τη προνομιούχο 7η θέση που οδηγούσε στο Conference League. Και σαν η μοίρα να το χρωστούσε σε αυτόν τον εξαιρετικό κόσμο, ο Kruse στο 92’ τους έστειλε στα Ευρωπαϊκά κύπελλα. Αντιμετωπίζοντας Φέγενορντ, Σλάβια Πράγας και Μακάμπι Χάιφα τερμάτισαν τρίτοι στον όμιλο και αποκλείστηκαν από τη συνέχεια.  

 Πέρυσι, βελτιώθηκαν κι άλλο, κατέκτησαν τη 5η θέση και φέτος αγωνίζονται στο Europa league, έχοντας περάσει στα νοκ άουτ και διεκδικώντας μια θέση στους 16 με αντίπαλο τον Άγιαξ. Η χρονιά που διανύουμε αποτελεί επιστέγασμα και ανταμοιβή για όλη αυτή την προσπάθεια, την οποία καταβάλουν στην πόλη του Κέπενικ τόσα χρόνια. Μετά το πέρας 21 αγωνιστικών, η Ουνιόν βρίσκεται στην πρώτη θέση με 43 βαθμούς, ισοβαθμώντας με τη Μπάγερν Μονάχου και Ντόρτμουντ, ούσα φαβορί για να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για το επόμενο Champions League, ενώ διαθέτουν και την καλύτερη άμυνα με 24 γκολ παθητικό. Μεγάλος πρωταγωνιστής αναδεικνύεται μέχρι στιγμής ο Sheraldo Becker με 8 γκολ και 7 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Και φυσικά ο Fischer Urs, ο Ελβετός coach που μετά από δύο πρωταθλήματα με τη Βασιλεία, αποφάσισε να μετακομίσει στο Βερολίνο για την Ουνιόν. Στην πρώτη του σεζόν ανέβασε την ομάδα και αποτελεί τον κύριο υπόλογο της αναμόρφωσής της.  

 Κανείς δε γνωρίζει μέχρι που θα φτάσουν, ούτε και φαίνεται να νοιάζει τους οπαδούς ιδιαίτερα εδώ που τα λέμε. Για τους ίδιους είναι ήδη πετυχημένοι από τη στιγμή που μπαίνουν στο γήπεδο και αγωνίζονται, που είναι οικονομικά υγιείς, που παραμένουν προσκολλημένοι στις πεποιθήσεις τους.  

Επιμέλεια: Χονδρός Παναγιώτης