Μπαρτσελόνα: Άτυχη ξανά στην Ευρώπη

Η Μπαρτσελόνα, το φαβορί της διοργάνωσης, δέχθηκε ήττα σοκ απ’ την πολυνίκη του θεσμού, Ρεάλ Μαδρίτης με 86-83. Η Ρεάλ η οποία είχε πέντε διαδοχικές ήττες απ’ την Μπαρτσελόνα σε όλες τις διοργανώσεις κατάφερε επιτέλους να κερδίσει ανατρέποντας το εις βάρος της -11.

Η Καταλονική ομάδα αν και κατέχει το υψηλότερο budget μεταξύ των ομάδων που βρίσκονται στο Final Four δεν κατάφερε να κάμψει την αντίσταση των <<Μαδριλένων>>. Στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 και στις αρχές του ‘90 η Μπαρτσελόνα έφτασε τρεις φορές σε Final Four χωρίς να το κατακτήσει όμως. Το 1989 στο Μόναχο τερμάτισε τέταρτη αφού έχασε στο μικρό τελικό απ΄’ τον Άρη του Νίκου Γκάλη με 90-84.

Tις δύο επόμενες χρονιές βρέθηκε στο τελικό αλλά δεν μπόρεσε να κάνει κάτι αξιόλογο καθώς απέναντί της βρισκόταν η Γιουγκοσλαβική Γιουγκοπλάστικα. Και στους δύο τελικούς έχασε για 5 πόντους. Στο εγχώριο πρωτάθλημα εκείνα τα χρόνια ήταν μόνη κυρίαρχη μέχρι που ξεκίνησε η άνοδος της Ρεάλ η οποία εκτός από πρωταθλήματα έκανε ότι δε μπορούσε να κάνει η Μπαρτσελόνα στην European League ( τωρινή Euroleague ). Την δεκαετία του ‘90 οι προσπάθειες για τη κατάκτηση ευρωπαϊκού δεν απέφεραν καρπούς σε αντίθεση με τη Ρεάλ που πρόσθεσε το δεύτερο στη τροπαιοθήκη της. Το 1994 στο Τελ Αβίβ τερμάτισε στη τέταρτη θέση αφού έχασε στο μικρό τελικό ξανά από ελληνική ομάδα. Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός πήρε τη <<σκυτάλη>> απ’ τον Άρη επικρατώντας με 100-83. Το 1996 στο Παρίσι φτάνει ξανά στο τελικό μετά από πέντε χρόνια όπου θα ξανά αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό. Όπως και δύο χρόνια νωρίτερα οι <<πράσινοι>> θα φύγουν νικηφόρα με σκορ 67-66 σηκώνοντας το πρώτο απ’ τα έξι ευρωπαϊκά της ιστορίας του.

Ένα χρόνο αργότερα οι <<Καταλανοί>> βρίσκονται και πάλι σε τελικό απέναντι στον Ολυμπιακό όπου ξανά έχασαν με 73-58. Μέχρι τα τέλη τις δεκαετίας του ‘90 μετράνε τέσσερις χαμένους τελικούς με τους δύο να είναι από ελληνική ομάδα. Το 2003 το Final Four έρχεται στο σπίτι τους κι ως οικοδεπότες έπρεπε να αντεπεξέλθουν, όπως κι έγινε. Απέναντι στην ιταλική Benetton Treviso με 76-65. Παίκτης κλειδί εκείνη τη χρονιά ήταν ο τωρινός προπονήτης των <<μπλαουγκράνα>> Γιασικεβίτσιους όπου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα ημιτελικά της διοργάνωσης απέναντι στη ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Ύστερα από αυτή τους τη κατάκτηση ακολούθησε μια αποχή θα έλεγε κανείς αφού δεν κατάφεραν να μπουν σε Final Four τα επόμενα πέντε χρόνια, μόνο το 2006 που τερμάτισαν τέταρτοι. Το 2009 επέστρεψαν βγαίνοντας τρίτοι αφού κατάφερα επιτελόυς να κερδίσουν μια ελληνική ομάδα, τον Ολυμπιακό. Το 2010 έμελλε να είναι η χρονιά που θα πρόσθεταν το δεύτερο ευρωπαϊκό στο παλμαρέ τους. Βρέθηκαν στο τελικό ξανά απέναντι στον Ολυμπιακό και για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Μπαρτσελόνα επικράτησε 86-68 με τους <<Πειραιώτες>> να είναι ένα σκαλί από κάτω

.

Με δύο πλέον τρόπαια μέχρι σήμερα και τον χθεσινό της αποκλεισμό απ’ την Ρεάλ δεν έχει καταφέρει να προσθέσει στη τροπαιοθήκη της το πολυπόθητο τριτο ευρωπαϊκό. Το 2012 αποκλείστηκε απ’ τον Ολυμοπιακό στα ημιτελικά με 64-68 και πήρε την τρίτη θέση επικρατώντας του Παναθηναϊκού 74-69. Την ίδια θέση πήρε και το 2014 επικρατώντας την ΤΣΣΚΑ. Έξι χρόνια αργότερα στο Final Four της Κολωνίας βρέθηκε στο τελικό απέναντι στην εκπληκτική Ανατολού Εφές του Λάρκιν όπου και δέχθηκε την ήττα με 86-81.

Φέτος, τερμάτισε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας κι ήταν το ξεκάθαρο φαβορί. Σε ένα classico ακόμα ( έκτο φετινό ) η Μπαρτσελόνα δε μπόρεσε να μπει για δεύτερη σερί χρονιά στο τελικό. Ο Σερτάτς Σανλί αποτελεί βασικό γρανάζι της Μπαρτσελόνα, αφού προσφέρει κυρίως στην επίθεση. Στον ημιτελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης δεν ήταν όμως επιδραστικός για την ομάδα του, αφού φορτώθηκε γρήγορα με φάουλ, με αποτέλεσμα να γράψει 11’49” συμμετοχής. Σε αυτό το διάστημα το μόνο που κατάφερε να κάνει ήταν να βάλει 2 πόντους και να μαζέψει 2 ριμπάουντ. Σε ένα σκληρό clasico, η Ρεάλ έδειχνε ένα επίπεδο πιο έτοιμη. Κράτησε το προβάδισμα, αλλά δεν μπορούσε να ξεφύγει. Γι’ αυτό όταν η Μπαρτσελόνα πάτησε το γκάζι, ξέφυγε με οκτώ (41-33), με τον Μίροτιτς να κάνει απίθανη δουλειά, να κλέβει και να σκοράρει στον αιφνιδιασμό για να φτάσει τους 14. 

Το μοτίβο υπεροχής της Μπαρτσελόνα συνεχίστηκε στο πρώτο μισό της τρίτης περιόδου, με τη διαφορά να φτάνει μέχρι το +11 και τον Νίκολα Μίροτιτς να φτάνει γρήγορα σε νταμπλ νταμπλ. Η αντίδραση της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν τόσο δραστική, που έφερε τα πάνω κάτω πολύ γρήγορα. Ο Φαμπιάν Κοζέρ έκανε ένα βήμα μπροστά, τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση, αποτελώντας τον άνθρωπο πάνω στον οποίο αποτάθηκε ο Πάμπλο Λάσο. Μέσα σε πέντε λεπτά, η “Βασίλισσα” είχε γυρίσει από το -11, φτάνοντας στο +4 (56-60) του 30ού λεπτού, για να μεταφέρει την πίεση στην απέναντι πλευρά. Η ψυχολογία και το μομέντουμ ήταν πλέον με το μέρος της Ρεάλ. Πάτησε σε αυτό βρήκε ελεύθυερα σουτ και έβαλε πλώρη για την εντέκατη κατάκτησή της. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΘΑΝΟΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ