Μπάλα ξελογιάστρα, μπάλα όμορφη.

Ο παραλλαγμένος απ’ το ομώνυμο τραγούδι του Βασίλη Καρρά τίτλος έχει σκοπό να σας μεταφέρει στο μακρινό πια 2000, όταν στη  Θεσσαλονίκη διεξήχθη φιλικός αγώνας ποδοσφαίρου ανάμεσα σε αθλητικογράφους και λαϊκούς καλλιτέχνες.

Μια και οι δυσάρεστες εξελίξεις ανά τον κόσμο, αλλά και εν Ελλάδι, παραμένουν αμείωτες, το εν λόγω άρθρο θέλει να κάνει τον αναγνώστη να ευθυμήσει, ως μία μικρή νότα χαράς στον δύσκολο και σκοτεινό κόσμο που ζούμε.

Ένα απόγευμα 22 χρόνια πριν , οι στιβαροί τραγουδιστές του λαϊκού Ελληνικού πενταγράμμου άφησαν το κοστούμι της πίστας και τα γαρύφαλλα, έβαλαν τα ποδοσφαιρικά τους παπούτσια και τις αθλητικές τους εμφανίσεις, προσφέροντας στιγμές μαγείας και συνάμα καλτίλας. Το πιθανότερο που εικάζεται από τα φωτογραφικά ντοκουμέντα είναι πως το προηγούμενο βράδυ, όλοι τους τραγουδούσαν, αφού οι ντρίμπλες τους δεν πέτυχαν και πολύ.

Κόουτς της ομάδας των τραγουδιστών ήταν ο Πασχάλης Τερζής, σαν άλλος Γιώργος Παράσχος με το τσιγάρο στο χέρι, δίνοντας οδηγίες στον αρχοντικό στο κέντρο Ζαφείρη Μελά, για το πώς η ομάδα θα καταφέρει  να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα.

Ο 43χρονος τότε Σταμάτης Γονίδης βρισκόταν σε αρκετά καλή κατάσταση, επιβεβαιώνοντας το με ωραίες ενέργειες, κερδίζοντας το χειροκρότημα των παρευρισκόμενων στο γήπεδο, ανταποδίδοντας φυσικά.

Τις εντυπώσεις ωστόσο έκλεψε ο αμυντικός και  άρχοντας της καψούρας Βασίλης Καρράς, με τα περίτεχνα του γκελάκια την ώρα της προθέρμανσης, αλλά και για την πολύ καλή επικοινωνία που είχε καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού με την τερματοφύλακα του, Χρύσα Κοντογιώργου. Για όσους δεν θυμούνται η Χρύσα Κοντογιώργου αποτελούσε μία από τις πολλές.. φιλενάδες του Μάνθου στη σειρά Κωνσταντίνου και Ελένης.

Από το φιλικό ματς αυτό δεν γινόταν να λείπει ο Θεσσαλονικιός Βουλευτής τότε της Νέας Δημοκρατίας και μετέπειτα Νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Ψωμιάδης, καθώς και ο λαϊκός τραγουδιστής, Τριαντράφυλλος Χατζηνικολάου. Ο τελευταίος μάλιστα σύμφωνα με έγκυρες πηγές έπαιζε ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο στην πρώτη κατηγορία Δωδεκανήσου με τη φανέλα του Απόλλωνα Απολλώνων, στη γενέτειρα του, τη Ρόδο.

Το μόνο βέβαιο είναι πως οι εν λόγω κύριοι το ευχαριστήθηκαν με την καρδιά τους, ενώ κι οι αθλητικογράφοι, που δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τα ονόματα τους, θα  θυμούνται εκείνο το απόγευμα για πάντα. Μακάρι οι πιο προβεβλημένοι άνθρωποι να οργανώνουν τέτοια παιχνίδια, με προσέλευση κόσμου και τα όποια έσοδα από εισιτήρια και διαφημιστικούς φορείς συγκεντρώνονται, να δίδονται για καλό σκοπό.

Επιμέλεια: Γιάννης Λιβανός