Type to search

NBA ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ Κεντρική ΜΠΑΣΚΕΤ

Μπεν Σίμονς παρ το αλλιώς!

Share

Η Ατλάντα έκανε το θαύμα (που μπορεί και να μην είναι τέτοιο) και προκρίθηκε στους τελικούς της ανατολής εκεί που την περιμένει το Μιλγουόκι. Ο Μπεν Σίμονς φέρει μεγάλη ευθύνη για τον αποκλεισμό.

Έχουν περάσει πια λίγα εικοσιτετράωρα. Οι Ατλάντα Χοκς πέταξαν θριαμβευτικά πάνω από την πόλη της αδελφικής αγάπης και υπέταξαν τους 76ερς. Ο Εμπίντ έπαιζε τραυματίας, ο Ντάνι Γκριν ήταν εκτός από ένα σημείο της σειράς και πέρα. Ο Σίμονς όμως ήταν εκεί. Το νούμερο 1 πικ του 2016 επιλέχθηκε από τον οργανισμό μια μέρα σαν σήμερα πριν από 5 χρόνια. Από τότε μέχρι τώρα έχουν αλλάξει λίγα πράγματα, ίσως και τίποτα. Εξαιρετικός σε ταχύτητα, άμυνα, πάσες και ριμπάουντ.

Το σουτ που (τον) σκοτώνει

Ένα μόνο ψεγάδι κουβαλά. Ο Νίκος Χατζής παλιότερα έχει πει ότι το πρώτο πράγμα που κοιτά στα νέα παιδιά είναι το σουτ, το οποίο μάλιστα είναι το κομμάτι εκείνο του παιχνιδιού του καθενός που φτιάχνεται πιο εύκολα από όλα. Πώς; Φυσικά με ατομική προπόνηση. Βέβαια πριν ακόμα από την προπόνηση στο γήπεδο υπάρχει μια νοητική ζύμωση, που καμία φορά εξελίσσεται σε εσωτερική διαμάχη. Βλέποντας οι παίκτες αδυναμία στο κομμάτι αυτό, ενίοτε τρομάζουν τόσο που “ακρωτηριάζονται”. Έτσι ακριβώς και ο Μπεν. Από την πρώτη στιγμή που ξεπέρασε τον τραυματισμό του και την δεύτερη σεζόν εμφανίστηκε στις ζωές μας, ο τότε κόουτς των Σίξερς, ο Μπρετ Μπράουν έλεγε ότι τον παρακαλάει να σουτάρει όσο μπορεί κι ας μην μπαίνουν. Τα παρακάλια μεταλλάχθηκαν μετά σε νέες δηλώσεις ότι θα τον ανάγκαζε να το κάνει.

Πέρυσι το καλοκαίρι απολύθηκε για να έρθει ο Ντοκ Ρίβερς. Όλοι πίστεψαν πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο φωνακλάς όταν χρειάζεται Ντοκ, θα καταφέρει να τον ξεαγχώσει και να τον κάνει να βαδίσει τα πρώτα βήματα σε ένα νέο τρυπάκι. Έπρεπε να συμβεί αυτό και για να ανοίξει το γήπεδο και να βρει χώρους η υπόλοιπη ομάδα.

Και φέτος όμως τον είδαμε έξω από τα νερά του. Μόνο με μπασίματα και καρφώματα σκόραρε. Καθόλου jumpshots, ούτε για 3 ούτε καν για 2 από μέση απόσταση ή έστω πιο κοντά. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η γραμμή της φιλανθρωπίας είναι γραμμή της περιπέτειας, για να το θέσουμε ευγενικά, για εκείνον. Οι ελεύθερες βολές είναι τα λεγόμενα μακρινά από κοντά και μάλιστα είναι χειρότερος με διαφορά ακόμα και από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, στον οποίο βλέπουμε τι κριτική ασκείται.

Κατά τον δαίμονα εαυτού σαν άλλος Τζιμ Μόρισον

Ο Μαρκέλ Φουλτζ που επιλέχθηκε στο νούμερο 1 την επόμενη χρονιά είχε εξαιρετικές προδιαγραφές, όμως ένας τραυματισμός στο νεύρο έκανε τον οργανισμό του να ξεχάσει πως σούταρε. Κάν τε το λίγο εικόνα. 2 νεαροί παίκτες και οι 2 στον άσσο, (αν και ο Σίμονς δεν έχει ξεκάθαρη θέση στο παρκέ σωματικά), που δεν μπορούν να σουτάρουν αμφότεροι. Ο Μαρκέλ ανταλλάχθηκε αντί πινακίου φακής θα έλεγε κανείς, ο Σίμονς έμεινε. Πλέον ακόμα και συμφωνία με τον Φάουστ να κάνει και να έχει βελτιωμένο σουτ η λογική λέει ότι πάλι θα φοβηθεί να το πάρει, κι ας είναι ελεύθερος. Στο game 7 μάλιστα τον είδαμε να παθαίνει ένα τρομερό brain freeze. Έχοντας ξεπεράσει τον αντίπαλό του με πανέμορφη περιστροφική κίνηση βρήκε αφύλακτο διάδρομο στο καλάθι. Αντί να καρφώσει την μπάλα την πάσαρε στον Ματίς Θάιμπουλ που έγινε σάντουιτς από 2 αμυντικούς και εν τέλει έβαλε μόνο μια βολή.

 

Σε μια εποχή που το μπάσκετ έχει γίνει κατά κύριο λόγο το άθλημα των γκαρντ και του σουτ δε μπορείς να μη σουτάρεις. Ή αν θέλετε να το πούμε καλύτερα δε γίνεται να σουτάρεις τόσο άσχημα, Αν και ο Μπεν Σίμονς υπάρχουν παιχνίδια που δε σουτάρει καθόλου. Είναι πρώτα θέμα μυαλού και δευτερευόντως θέμα θέλησης και κατά πόσο του αρέσει η εικόνα του, του φτάνουν τα υπόλοιπα. Αν όμως δε βελτιωθεί, έστω και τώρα, θα είναι δίκοπο μαχαίρι και μάλιστα διαφορετικό από τα άλλα. Αφενός δε θα εξελιχθεί και θα συνεχίσουν να τον προβοκάρουν οι αντίπαλοι κι αφετέρου και να θέλει η ομάδα ή και εκείνος να αλλάξει περιβάλλον, δύσκολα θα βρεθούν μνηστήρες.

Σε μια επιτυχία των Doors ο συγχωρεμένος ο Τζιμ Μόρισον τραγουδά “people are strange”. Ναι οι άνθρωποι είναι όντως περίεργοι. Ενίοτε τους κάνουν οι δαίμονες και οι φόβοι με τους οποίους παλεύουν μέσα τους, ο ίδιος ο εαυτός τους δηλαδή. Πρέπει λοιπόν να βάλουν “κατά του δαίμονα εαυτού”,όπως λέει κι η επιγραφή του τάφου του μεγάλου μουσικού στο Παρίσι, εάν θέλουν να προχωρήσουν μπροστά. Θα το πράξει άραγε ο Μπεν Σίμονς;…

 

Επιμέλεια: Γιώργος Διαλυνάς

Tags:

You Might also Like

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *