Euro: Οι μεγάλες απογοητεύσεις των τελευταίων ετών

Μιλώντας για Euro και για μεγάλες διοργανώσεις συνήθως αναφέρουμε μεγάλες επιτυχίες, ομάδες που μας εντυπωσίασαν και κυρίως παίκτες που μας δρόσισαν τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού.

Ωστόσο μαζί με την επιτυχία υπάρχει πάντα και η αποτυχία. Σύνολα που απογοήτευσαν και ομάδες που δεν ανταπέδωσαν τα αναμενόμενα άφησαν οπαδούς και παίκτες με την μεγάλη απορία “τι πήγε στραβά;”.

Σήμερα θα αναλύσουμε τις τέσσερις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών.

Ελλάδα 2008.

Δεν θα μας άφηνα απέξω. Πηγαίναμε στην διοργάνωση με δίψα και πείνα αφού η ομάδα είχε μείνει εκτός από το Μουντιάλ της Γερμανίας και κυρίως κατεβαίναμε ως κάτοχοι του τροπαίου. Ένα συγκρότημα δυνατό, έμπειρο και σχετικά ανανεωμένο. Ο όμιλος ήταν αμφίρροπος με ομάδες που όμως δεν σε φόβιζαν.

Ωστόσο στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας δείξαμε το χειρότερο μας πρόσωπο. Η αρχή έγινε με μία ήττα από τους Σουηδούς με δύο τέρματα σχετικά τυχερά για τους νικητές. Στον δεύτετο αγώνα ήρθε και ο ουσιαστικός αποκλεισμός. Η Ρωσία θα επικρατήσει με 1-0 έπειτα από λάθος του Αντώνη Νικοπολίδη και το πειρατικό βυθιζόταν από νωρίς. Η σεμνή τελετή έλαβε τέλος με ένα αρκετά… τίμιο 2-1 από τους Ισπανούς και οι Έλληνες ποδοσφαιριστές μάζεψαν τα πράγματα τους για την Αθήνα.

Σε εκείνη την διοργάνωση καταλάβαμε πως δεν γίνεται να μας πάνε όλα και πάντα να μην στραβώνει κάτι ενώ ίσως η ολική ανανέωση έγινε ανάγκη, την οποία είδαμε δύο χρόνια αργότερα στην Νότια Αφρική και σίγουρα η εικόνα ήταν καλύτερη.

Γαλλία 2008.

Πήγαινε στο Euro με τον αέρα του φιναλίστ στο προηγούμενο παγκόσμιο κύπελλο. Σχετικά ανανεωμένο σύνολο δεμένο με εμπειρία και ποιότητα σε έκανε να υπολογίζεις στους Τρικολόρ. Αλλά αυτή η ομάδα δεν βρήκε πότε ουσιαστική χημεία, για προπονητή είχε έναν ”ηθοποιό” και γενικότερα κάτι δεν πήγαινε σωστά στην Γαλλία. Ξεκίνησε με το αριστερό καθώς ήρθε ισόπαλη χωρίς τέρματα με την “αδύναμη ” του ομίλου την Ρουμανία, έφαγε τέσσερα από την Ολλανδία και δύο από την Ιταλία και χαιρέτησε από την τελευταία θέση το τουρνουά. Μάλιστα η παρακμή της, έγινε ακόμα πιο ορατή δύο χρόνια αργότερα στο παγκόσμιο κύπελλο της Νοτίου Αφρικής που έγιναν τα απίστευτα εντός και εκτός γηπέδων.

Ολλανδία 2012.

Ακόμα μία περίπτωση φιναλίστ Μουντιάλ, αφού έφτασε μέχρι τον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2010. Οι Οράνιε έψαχναν στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας να δείξουν πως μπορούν να περάσουν τον όμιλο φωτιά (Γερμανία Πορτογαλία Δανία)  και να φτάσουν πάλι μακριά στην διοργάνωση. Ένα συγκρότημα που έχουν αποχωρήσει τα “γερόντια ” και έχουν προστεθεί ταλαντούχα παιδιά με αρκετό potential για το μέλλον. Ηγέτες η Αγία τριάδα των Οράνιε, Άριεν Ρόμπεν, Γουίσλι Σνάιντερ και Ρόμπιν Φαν Πέρσι.

Και όμως… την πρώτη αγωνιστική απέναντι στο αουτσάιντερ του ομίλου την Δανία, ηττήθηκε με κάτω τα χέρια με 1-0. Στη σειρά προστέθηκαν άλλες δύο ήττες με Γερμανία (2-1) και Πορτογαλία (2-1) ολοκληρώνοντας μια ντροπιαστική πορεία για το μέγεθος του ονόματος της.

Ισπανία 2016.

Το 2014 οι Ισπανοί έκαναν μία τρομαχτικά άσχημη πορεία φεύγοντας από τους ομίλους του Μουντιάλ. Στην Γαλλία κατέβαιναν ως κάτοχοι του τροπαίου, πεισμομένοι και διψασμένοι για επιστροφή στις διακρίσεις στις μεγάλες διοργανώσεις. Ένα ρόστερ με δυνατά ονόματα, εμπειρία και ποιότητα που φαινόταν αρκετά γεμάτο.

Παρόλα αυτά η Φούριας Ρόχας, ξεκίνησε τον όμιλο με buzzer beater του Πικέ απέναντι στην Τσεχία, επικράτησε χαλαρά της Τουρκίας αλλά ηττήθηκε από την Κροατία η οποία της πήρε και την πρώτη θέση. Θα λέγαμε πως η ήττα αυτή της χτύπησε καμπανάκι, με την Ιταλία να είναι η πρώτη αντίπαλος στα νοκ-άουτ.
Το χαστούκι από τους Κροάτες μόνο τυχαίο δεν αποδείχθηκε, αφού υποτάχθηκε στην Σκουάντρα Ατζούρα γνωρίζοντας εύκολα τον αποκλεισμό από την διοργάνωση και μπαίνοντας σε απόλυτη φάση αναδιαμόρφωσης.