Λουίς Σουάρες: Ένας winner με οδηγό τον παιδικό του έρωτα

Ένα ξανθό κορίτσι 13 χρονών που έφυγε, ένα αγοράκι που καθάριζε τους δρόμους, ένας πατέρας που εγκατέλειψε την οικογένεια του. Στα βιώματα του Λούις Σουάρες η ήττα δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό του.

Θυμηθείτε τον πρώτο σας εφηβικό έρωτα, πόσο ωραία ήταν όλα εκείνη τη στιγμή, πόσα είχατε σχεδιάσει με το ζευγάρι σας για το μέλλον. Όλα αυτά που τότε λέγαμε στους μεγαλύτερους σε ηλικία και γελούσαν γιατί ήξεραν ότι ο πρώτος έρωτας, δεν είναι ποτέ ο μοναδικός.

Τα ίδια σχέδια έκανε και ένα ζευγάρι ενός 15χρονου από φτωχή οικογένεια και μιας 13χρονης από το Μοντεβιδέο και τελικά η ζωή τους τα έφερε αλλιώς.

Η 13χρονη Σοφία μετά από έναν χρόνο σχέσης με το αγόρι της μετακόμισε με την οικογένειά της και  στην Ευρώπη και όχι κάπου τυχαία αλλά στη Βαρκελώνη. Τελευταία φορά που είδε το αγόρι της η Σοφία ήταν στη στάση του λεωφορείου που περίμενε για να γυρίσει σπίτι του αφού την αποχαιρέτισε. Το όνομα του αγοριού ήταν Λούις Σουάρες, του πρωταγωνιστή και τελικά πρωταθλητή με την Ατλέτικο πριν λίγες ημέρες.

Το ποδόσφαιρο άλλαξε τα πάντα

Τον νεαρό τότε Σουάρες, πριν την Σοφία, είχε εγκαταλείψει ο πατέρας του στα 9 του μια μέρα που πήγε για τσιγάρα και δεν γύρισε ποτέ πίσω. Δούλευε καθαρίζοντας τους δρόμους από 11 χρονών. Ο Λούις ποτέ δεν ήταν και το καλύτερο παιδί του κόσμου, άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο, η Σοφία του έλεγε να σταματήσει τις αλητείες και να επικεντρωθεί σε αυτό που κάνει.

Πριν φύγει η Σοφία με την οικογένειά της, ο Σουάρες της είπε ότι κάποια στιγμή θα γίνει τόσο καλός που θα έρθει στην Ευρώπη για εκείνη. Τα κατάφερε ο μπαγάσας τελικά. Με την Νασιονάλ πήρε πρωτάθλημα στα 19 του, τον ζήτησε η Γκρόνιγκεν και εννοείται πως ο Σουάρες δεν έχασε την ευκαιρία και πήγε στην Ολλανδία.

Μόλις έφτασε, ζήτησε ένα σαββατοκύριακο άδεια, πήγε στη Βαρκελώνη, την πήρε, παντρεύτηκαν, έκαναν οικογένεια και ο στόχος επετεύχθη. Βέβαια, δεν ήταν όλα ρόδινα μέχρι να πάει στην Ολλανδία.

Ο 16χρονος που δεν μεγάλωσε ποτέ

Όποιος μπαίνει στο δρόμο του Λούις, δεν πρόκειται να έχει χαρούμενη κατάληξη. Τον Νοέμβριο του 2003, στις ακαδημίες της Νασιονάλ έπαιζε απέναντι στη Ντανούμπιο. Με νίκη εξασφάλιζε τον τίτλο η Νασιονάλ, με ήττα έπρεπε να παίξουν άλλη μια αναμέτρηση. Ο Σουάρες έχει κάρτα, διαμαρτύρεται, ο διαιτητής βγάζει δεύτερη κίτρινη αλλά αυτή την απόφαση την πλήρωσε ακριβά.

Αμέσως μετά ο Σουάρες του ρίχνει μια κουτουλιά, του δίνει και μερικές μπουνιές και τον αφήνει κάτω αιμόφυρτο. Ο λόγος ήταν ότι η Σοφία τέλη Οκτωβρίου είχε αποχωρήσει για την Βαρκελώνη. Όλα αυτά τα έπαθε ο διαιτητής επειδή τόλμησε να εμποδίσει ένα 16χρονο πληγωμένο παιδί που έχει χάσει την αγάπη του, να φτάσει ακόμα πιο κοντά στο να πάει στην Ευρώπη να την βρει. Εκείνη τη στιγμή ο διαιτητής στο μυαλό του Λούις είναι ο κύριος αντίπαλος του που τον εμποδίζει να παίξει στον τελικό.

Περνάνε 10 χρόνια ακριβώς, ο Σουάρες είναι στον Άγιαξ και τον θέλει η Λίβερπουλ. Ο Άγιαξ δεν απαντάει θετικά και καθυστερεί ενώ ο Ουρουγουανός θέλει να πάει. Αποτέλεσμα είναι ο Σουάρες να δαγκώσει τον Μπακάλ. Ουσιαστικά στέλνει μήνυμα στη διοίκηση να τον αφήσουν να πάει και ότι θα φτάσει στα άκρα για να το κάνουν. Τελικά τον άφησαν.

Πάει στη Λίβερπουλ και η κατάσταση είναι δύσκολη. Ο Τόρες αποχωρεί ενώ ο Σουάρες προοριζόταν για παρτενέρ του, ο Άντι Κάρολ δεν καλύπτει το κενό, οι reds τερματίζουν εκτός τετράδας και χωρίς τίτλο. Η αντίδραση του Σουάρες είναι η δαγκωματιά στον Ιβάνοβιτς και 10 αγώνες εκτός τιμωρία από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αγγλίας.

Στη συνέχεια αρχίζουν οι γκρίνιες, τα ΜΜΕ είναι εναντίον του και θέλει να πάει στη Ρεάλ που του έχει πει ο ατζέντης του ότι τον κοιτάνε. Του πούλαγε βέβαια παραμύθια ο ατζέντης  διότι η Ρεάλ τελικά πήρε τον Μπέιλ τότε και μετά άλλαξε η επιθυμία του και ήθελε να πάει στην Άρσεναλ. Οι κανονιέρηδες είχαν πληροφορηθεί ότι έχει ρήτρα πώλησης 40.000.000 και έκαναν την πρόταση με 41.000.000. Με αυτό το ποσό ήταν υποχρεωμένη η διοίκηση της Λίβερπουλ να το σκεφτεί και όχι να τον πουλήσει, το έκανε και τελικά δεν τον πούλησε.

Την επόμενη χρονιά έχασε 4 παιχνίδια και παρόλα αυτά έκανε ίσως την καλύτερη χρονιά που έχει κάνει επιθετικός στην Premier League με 31 γκολ 12 ασίστ. Χάθηκε το πρωτάθλημα τελικά με το γλίστρημα του Τζέραρντ στο παιχνίδι με την Τσέλσι και έρχεται η ώρα του Σουάρες να πάει στη Γη της Επαγγελίας.

Είχε συμφωνήσει με την Λίβερπουλ ότι μόλις τελειώσει η χρονιά θα πάει όπου θέλει και προφανώς ήθελε να πάει στη Βαρκελώνη. Το μέρος δηλαδή που είναι τα πεθερικά του και οι παππούδες της κόρης του Ντελφίνα (που ο αγαπητός και γραφικός αγγλικός τύπος έλεγε ότι ήταν αναγραμματισμός του Anfield). Είναι η ώρα να πάει στην οικογένεια της γυναίκας του ως απόλυτα πετυχημένος σε σχέση με πριν μια δεκαετία που καθάριζε τους δρόμους.

Έρχεται πρόταση κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ το 2014 από τη Μπαρτσελόνα με 80.000.000 ευρώ και η Λίβερπουλ δεν την δέχεται αμέσως. Την επόμενη μέρα, ο Σουάρες δαγκώνει τον Κιελίνι στο παιχνίδι με την Ιταλία. Αυτή τη φορά ο αντίπαλος του Ουρουγουανού στο μυαλό του είναι η Λίβερπουλ. Όλα αυτά εν τω μεταξύ έγιναν αφού προηγήθηκε ο αποκλεισμός των Άγγλων από την Ουρουγουάη, με 2 δικά του γκολ παίζοντας τραυματίας. Τι το ήθελε ο Ρόι Χόγκτζον να δηλώσει μια μέρα πριν το παιχνίδι ότι δεν είναι κάτι τρομερό ο τραυματίας Σουάρες; Η λογική και η νοοτροπία με την οποία λειτουργούσε από τα 16 του ουσιαστικά δεν άλλαξε ποτέ.

Ο κύκλος έκλεισε

Τελικά έφτασε στη Βαρκελώνη περιμένοντας τιμωρημένος, παίζοντας μόλις 25 παιχνίδια την πρώτη χρονιά. Τελικά πήρε το τρεμπλ με 16 γκολ και 14 ασίστ. Την επόμενη χρονιά στη Βαρκελώνη σε 36 παιχνίδια 40 γκολ,16 ασίστ. Πάνω από όλα όμως ήταν οι δαγκωνιές, οι τιμωρίες και η απέχθεια που του έδειχνε ο τύπος, ειδικά ο αγγλικός.

Όσα ήθελε ο Σουάρες τελικά τα πέτυχε, ίσως έρθει κάποια στιγμή η μέρα που δεν θα τα βλέπει όλα ως αντιπάλους του και θα ηρεμήσει επιτέλους. Αν και πλέον αν γίνει αυτό μετά από τόσα χρόνια που τον ξέρουμε μάλλον τότε θα πρέπει να ανησυχούμε.

“Δεν ξέρω πως τριπλάρω τον αντίπαλο, απλά θέλω τόσο πολύ να τον περάσω” είχε πει πριν κάποια χρόνια. Αυτή η δήλωση είναι χαρακτηριστική της θέλησης του, της ψυχής του, της καρδιάς του και της νοοτροπίας ενός αληθινού winner.