Σήμερα ξεκινάμε με την θρίαμβο της Ατλέτικο επί της Μπιλμπάο, την σεζόν 11/12….
ΤΑ ΡΟΣΤΕΡ
Οι δύο ομάδες είχαν περίπου ισάξια ρόστερ, με τους Μαδριλένους να υπερτερούν λίγο σε θέμα ποιότητας. Τα ονόματα του Ντιέγο, του νεοφερμένου Φαλκάο, του Αρντά Τουράν και του πιτσιρικά τότε Κουρτουά ξεχώριζαν.
Στην αντίπερα όχθη συναντούσαμε τους Γιορέντε ( ο οποίος έκανε εξαιρετική σεζόν), Μουνιάιν, Σουσαέτα και Ντε Μάρκος.
Στον πάγκο των Κολοτσονέρος ήταν ο μαέστρος τους Ντιέγο Σιμεόνε, στα πρώτα του βήματα στο σύλλογο. Αντίπαλος του, ο εμβληματικός Μαρσέλο Μπιέλσα.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΜΑΔΩΝ
Η πορεία των δύο αντιπάλων στην διοργάνωση, δεν είχε ιδιαίτερες διαφορές με μόνη ίσως πως οι Βάσκοι θεωρήθηκαν μετά από ένα σημείο και μετά ως αουτσάιντερ, ειδικά όταν κλήθηκαν να αναμετρηθούν με την Μάντσεστερ Γιουνάϊντέντ.
Η Ατλέτικο πέρασε από έναν σχετικά βατό όμιλο, με Σέλτικ, Ρεν και Ουντινέζε (πήρε την 2η θέση), πρώτη με 13 βαθμούς. Στους “32” απέκλεισε την Λάτσιο εύκολα, ενώ πάλι δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερο πρόβλημα στους “16” περνώντας άνετα το εμπόδιο της Μπεσίκτας.
Στα προημιτελικά ήρθε αντιμέτωπη με το διψασμένο Ανόβερο το οποίο με τη… δίψα έμεινε αφού οι Μαδριλένοι με δύο νίκες με 2-1 προκρίθηκαν στα ημιτελικά. Η Βαλένθια, ήταν η ομάδα που έπρεπε να ξεπεράσει για να βρεθεί στον τελικό. Ο Ισπανικός εμφύλιος μπορεί να αναμενόταν σκληρός αλλά είχε στο τέλος ερυθρόλευκο χρώμα, καθώς η Ατλέτικο σκόρπισε τις νυχτερίδες και έβαλε την υπογραφή της στο εισιτήριο για το Βουκουρέστι και τον τελικό.
Η Μπιλμπάο, είχε διαφορετική πορεία. Πέρασε στους ομίλους χωρίς αγώνα (λόγω του αποκλεισμού της Φενέρ από την ΟΥΕΦΑ) ενώ στο γκρουπ δυσκολεύτηκε αλλά τελικά τερμάτισε πρώτη με 13 βαθμούς.
Στους “32” η Λοκομοτίβ Μόσχας παραλίγο να την αφήσει εκτός, ωστόσο οι Βάσκοι κατάφεραν και πήραν νίκη μέσα στη Ρωσική πρωτεύουσα, περνώντας στην επόμενη φάση. Εκεί βρέθηκε αντιμέτωπη με την Μάντσεστερ Γιουνάϊντέντ. Ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ.
Και όμως το ποδοσφαιρικό μυαλό του Μαρσέλο Μπιέλσα ανάγκασε τους Κόκκινους Διαβόλους στο να πετάξουν λευκή πετσέτα. Μετά από μια θριαμβευτική νίκη στο Όλντ Τράφορντ με 2-3, ήρθε και το κερασάκι του 2-1 στη Βασκωνία για να ολοκληρώσει το παζλ της μεγάλης πρόκρισης στα προημιτελικά.
Η πρόκληση της Σάλκε δεν ήταν ικανή για να την σταματήσει, ενώ στα ημιτελικά η Σπόρτινγκ Λισαβόνας δεν άντεξε το τρομερό ποδόσφαιρο της Μπιλμπάο. Και έτσι βρέθηκε στον τελικό.
Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΤΛΕΤΙΚΟ
Ο τελικός ήταν προγραμματισμένος στις 9 Μαΐου, στο Εθνικό στάδιο του Βουκουρεστίου
52 χιλιάδες εισιτήρια κόπηκαν, με τους οπαδούς τον δύο ομάδων να συρρέουν στο γήπεδο από νωρίς.
Οι “ροχινμπλάνκος” έπαιξαν στον 6ο ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας τους και κατέκτησαν το 3ο τους τρόπαιο. Πέραν των δύο Europa League (2010 και 2012) έχουν κατακτήσει και το Κυπελλούχων (1962), στο οποίο έχουν και δύο χαμένους τελικούς (1963 και 1986), ενώ έχουν χάσει και έναν στο Πρωταθλητριών (1974)
Οι Βάσκοι από την άλλη έπαιξαν για 2η φορά σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ενώ είχαν αποτύχει και στον πρώτο, αυτόν του UEFA Cup (παλιά το Europa League) το 1977, χάνοντας από την Γιουβέντους.
Ο τελικός ξεκίνησε ιδανικά για την Ατλέτικο Μαδρίτης, με τον Ρανταμέλ Φαλκάο Γκαρσία στην πρώτη καλή φάση του ματς να ανοίγει στο σκορ με ένα εξαιρετικό τέρμα στο 7ο λεπτό.
Ο Κολομβιανός από δεξιά μπήκε στην περιοχή και δεν βιάστηκε να σουτάρει, ταλαιπώρησε με προσποιήσεις τον Αμορεμπιέτα και πλάσαρε ιδανικά με το αριστερό, στέλνοντας την μπάλα απέναντι στο δεξί παραθυράκι του Ιραϊθόθ, για το 1-0.
Η πρώτη καλή στιγμή για την Μπιλμπάο ήρθε στο 19′ με τον Φερνάντο Γιορέντε να μην μπορεί να πιάσει καλά το σουτ στην κίνηση μέσα από την περιοχή και η μπάλα πέρασε δίπλα από το αριστερό δοκάρι του Τιμπό Κουρτουά, ο οποίος απέκρουσε το σουτ του Ίκερ Μουνιαΐν στο 24′.
Ο Φαλκάο στο 34′ πέτυχε ένα ακόμη πανέμορφο γκολ, κάνοντας το 2-0 για την Ατλέτικο. Αυτήν την φορά το πλασέ ήταν κοντινό, αλλά ξανά με το αριστερό, έπειτα από εξαιρετικές ντρίπλες στο ύψος του πέναλτι.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τον Μουνιαΐν να φεύγει στην αντεπίθεση από δεξιά για την Μπιλμπάο, μπήκε στην περιοχή και έκανε την χαμηλή παράλληλη μπαλιά, αλλά ο Μιράντα έδιωξε σε κόρνερ και παραλίγο να πετύχει αυτογκόλ.
Ο Ντιέγκο κατέβασε με το στήθος στο 51′ στην περιοχή, αλλά αστόχησε από κοντά, ενώ το σουτ του Γκάμπι μπλόκαρε ο Ιραϊθόθ λίγο αργότερα.
Στο 70′ το σουτ στην κίνηση από τον Ιμπάι Γκόμεθ πέρασε πάνω από το οριζόντιο δοκάρι του Κουρτουά, όπως και αυτό του Ντε Μάρκος τέσσερα λεπτά μετά.
Στο 76′ το σουτ του Σουσαέτα κόντραρε και πέρασε λίγο άουτ, ενώ η σπουδαιότερη ευκαιρία για την Μπιλμπάο ήρθε στο 78′, με τον Σουσαέτα από κοντά να σουτάρει ξανά, αλλά τον Κουρτουά να αποκρούει με τα πόδια.
Ένα λεπτό αργότερα ο Φαλκάο βγήκε στην αντεπίθεση και λίγο έλειψε να συμπληρώσει χατ-τρικ, αλλά το σουτ του χτύπησε στο αριστερό δοκάρι του Ιραϊθόθ.
Στο 85′ ο Ντιέγκο διαμόρφωσε το τελικό 3-0 με αριστερό διαγώνιο σουτ έπειτα από εξαιρετική ατομική προσπάθεια και αμέσως ο Ίκερ Μουνιαΐν της Μπιλμπάο έπεσε στο έδαφος και ξέσπασε σε κλάματα.
Στις καθυστερύσεις οι Βάσκοι έχασαν άλλη μία καλή ευκαιρία, με τον Ιμπάι Γκόμεθ να σουτάρει από μακριά και την μπάλα να τραντάζει το οριζόντιο δοκάρι του Κουρτουά.
Η επιτυχία της Ατλέτικο, φάνηκε τα επόμενα χρόνια. Η νίκη αυτή σηματοδότησε την αρχή της αντεπίθεσης της, στην Ισπανία και στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια. Από την άλλη η Μπιλμπάο προσπαθεί μέχρι και σήμερα να βρει ένα αντίστοιχο σύνολο με εκείνο του 2012.
