Ιωνικός: Επιστρέφει μετά από 14 χρόνια στην μεγάλη κατηγορία

Έπρεπε να περάσουν 14 ολόκληρα χρόνια για να επιστρέψει ο Ιωνικός στην μεγάλη κατηγορία με τα πανηγύρια μετά τη λήξη της αναμέτρησης με τον Εργοτέλη να είναι ξέφρενα.Οι περισσότεροι ίσως τώρα να τον μαθαίνουν καθώς όταν η ομάδα από τη Νίκαια αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην Superleague η πλειοψηφία των νέων(μεταξύ αυτών και ο γράφων) είτε ήταν ένα βήμα από την επίσημη έναρξη των σχολικών τους υποχρεώσεων είτε είχαν ήδη ξεκινήσει την σχολική τους πορεία.Πάρτε την προσωπική σας χρονομηχανή γιατί μαζί σήμερα θα πάμε ένα ταξίδι στον χρόνο και θα δούμε πως έφτασε ο Ιωνικός στο σήμερα.

Ίδρυση

Η Νίκαια,η οποία είναι γνωστή ως Κοκκινιά αναδείκνυε ήδη ποδοσφαιριστές από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και αρκετές ομάδες είχαν την βάση τους εκεί.Μια από αυτές ήταν η ΑΕ Νίκαιας η οποία ήταν μια εκ των ιδρυτικών ομάδων την πρώτη χρονιά που έγινε το πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής Κατηγορίας την περίοδο 1959-1960 χωρίς ωστόσο να έχει συνέχεια στην κατηγορία.Όλοι οι μεγάλοι παίκτες της περιοχής διοχετεύονταν στις μεγάλες ομάδες της Αθήνας(Παναθηναϊκός,Ολυμπιακός,ΑΕΚ) και έτσι έμεινε χωρίς κάποια διάκριση.Η ένωση της ΑΕ Νίκαιας και του Άρη Νίκαιας έφερε το 1965 την ίδρυση του Ιωνικού ο οποίος είχε αρχικά την ονομασία “Αθλητικός Όμιλος Ιωνικός Νίκαιας”.Ακολουθώντας τα βήματα του Άρη Νίκαιας υιοθέτησε το μπλε και το λευκό.Μέχρι σήμερα υπάγεται στην ΕΠΣ Πειραιά.

Πρώτα χρόνια,η καθιέρωση στην Β’ Εθνική και η άνοδος στην Α’ Εθνική

Η ύπαρξη του Ιωνικού ως ποδοσφαιρικό σωματείο ξεκίνησε από την δεύτερη εθνική κατηγορία η οποία τότε ήταν χωρισμένη σε τρεις ομίλους των 16 ομάδων και δεν είχε την σημερινή του μορφή.Ωστόσο η προσπάθεια αυτή δεν συνοδεύτηκε με άνοδο στην μεγάλη κατηγορία καθώς τερμάτισε στην πέμπτη θέση του δεύτερου ομίλου με 65 βαθμούς,9 λιγότερους από τον Βύζα Μεγάρων που ανέβηκε εκείνη τη χρονιά στην Α’ Εθνική.Η περιπλάνηση του στην Β’ Εθνική διήρκησε μια δεκαετία,ώσπου την σεζόν 1975-76 θα πιει το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού στις τοπικές κατηγορίες. Ο κόσμος του όμως δεν τον άφησε ούτε εκεί όταν σε παιχνίδια που το γήπεδο χωρούσε 2.000 φιλάθλους,έσπευδαν οι πενταπλοί,δείγμα το πόσο αγαπούσαν την ομάδα ακόμα και στα δύσκολα εκείνα χρόνια.Το 1982 ανεβαίνει και πάλι στην δεύτερη εθνική αλλά υποβιβάζεται εκ νέου στο πρώτο επίσημο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής.Θα μπορούσε να ανέβει με την πρώτη προσπάθεια την περίοδο 1983-84 αλλά στην αναμέτρηση κόντρα στον Αθηναϊκό ηττάται με 0-1 εντός έδρας και πλέον έπρεπε να παίξει κορόνα-γράμματα την άνοδο στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Βύζα Μεγάρων στα Μέγαρα.Το παιχνίδι ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς με τον Ιωνικό να προηγείται στο ημίχρονο με 0-2,όμως τα τραγικά λάθη που έκανε στην επανάληψη τον οδήγησαν στην ήττα με 3-2 και έτσι τερμάτισε στην 3η θέση δύο βαθμούς πίσω από τον Αθηναϊκό ο οποίος είχε ανέβει εκείνη τη χρονιά μαζί με τον Αιολικό Μυτιλήνης.

Από το 1985 μέχρι το 1989 έπαιξε και πάλι στην Β’ Εθνική αλλά και τότε αντιμετώπισε δυσκολίες καθώς ήταν μόνιμα κολλημένος στην μέση της βαθμολογίας χωρίς να μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω.Λίγο πριν το τέλος της δεκαετίας του 1980,το θηρίο ξύπνησε και τερμάτισε στην τρίτη θέση της κατάταξης επικρατώντας επί του Αθηναϊκού στην Νίκαια με 3-1 παίρνοντας έτσι εκδίκηση για την προ πενταετίας χαμένη άνοδο και κατάφερε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα να αγωνιστεί για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Α’ Εθνική. Ο τότε πρόεδρος του Ιωνικού και νυν της ΑΕΚ Δημήτρης Μελισσανίδης αποχωρεί μην μπορώντας να βρει 50 εκατομμύρια δραχμές για την μετατροπή του σωματείου σε ΠΑΕ και κάπου εκεί εμφανίζεται ένας άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του άρρηκτα με την ομάδα τα επόμενα χρόνια,ο Νίκος Κανελλάκης.

Η 17η Σεπτεμβρίου 1989 θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη κάθε φιλάθλου του Ιωνικού καθώς έπαιξε για πρώτη φορά στην πρώτη εθνική κατηγορία απέναντι στον Άρη στο “Σταύρος Μαυροθαλασσίτης” στο Αιγάλεω καθώς τότε γινόντουσαν εργασίες στο γήπεδο της Νεάπολης για την τοποθέτηση νέου χλοοτάπητα.Όπως και τα προηγούμενα χρόνια έτσι και τότε ο κόσμος του ήταν παρών σε κάθε αναμέτρηση αλλά η αγωνιστική του πορεία δεν ήταν η ανάλογη τελειώνοντας τον πρώτο γύρο εντός της ζώνης υποβιβασμού.Η καταπληκτική του πορεία στον δεύτερο γύρο σώζει τον Ιωνικό την τελευταία στιγμή από τις συμπληγάδες πέτρες και έτσι καταφέρνει να σωθεί και να παραμείνει στην κατηγορία.

Η περίοδος 1990/91 δεν ήταν το ίδιο επιτυχημένη με την προηγούμενη αν και αγωνιστικά μπορούσε να σταθεί στην κατηγορία.Το κακό ωστόσο άρχισε όταν η Παναχαική κατήγγειλε τον Ιωνικό για δωροδοκία εκμεταλλευόμενη τα τότε άρθρα του τύπου της εποχής κάνοντας λόγο για τα “Κανελλάκια”.Η ποινή γίνεται τελεσίδικη στο εφετείο και του αφαιρέθηκαν πέντε βαθμοί και έτσι έγινε βορά στις ομάδες που διεκδικούσαν την παραμονή τους και κάπως έτσι έφτασε να παίζει την παραμονή του στην Λάρισα απέναντι στην ομώνυμη ομάδα.Για να σωθεί ωστόσο έπρεπε ο ΠΑΟΚ να έρθει ισόπαλος με τον Πανσερραϊκό και ο Ιωνικός να πάρει τον βαθμό της ισοπαλίας στο “Αλκαζάρ”. Συνέβησαν όμως σημεία και τέρατα με τον δικέφαλο του Βορρά να φεύγει με το διπλό από τις Σέρρες και την Λάρισα να εφαρμόζει την τακτική “park the bus” στην περιοχή της μένοντας στην ισοπαλία με τον Ιωνικό να έρχεται ξανά αντιμέτωπος με τα φαντάσματα του παρελθόντος υποβιβαζόμενος ξανά στην Β’ Εθνική. Η πορεία του θυμίζει ασανσέρ μέχρι το 1994 καθώς μεσολάβησε μια ακόμη χρονιά παρουσίας του στην κορυφαία κατηγορία,αλλά έπεσε και πάλι στο παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής στην Κρήτη κόντρα στον αδιάφορο βαθμολογικά ΟΦΗ με τους φιλοξενούμενους να αστοχούν σε πέναλτι λίγο πριν την λήξη του παιχνιδιού,χάνοντας την ευκαιρία να μείνει στα σαλόνια της Α’ Εθνικής.Όμως κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη.Ο υποβιβασμός του για πολλοστή φορά στην δεύτερη κατηγορία αποδείχθηκε ένα σύντομο διάλειμμα καθώς υπό τις οδηγίες του Κρίστο Μπόνεφ ανεβάινει τρένο στην Α’ Εθνική.

Καθιέρωση στην Α’ Εθνική

Η επιστροφή του Ιωνικού στην μεγάλη κατηγορία το 1995 τον βρίσκει με προπονητή τον Όλεγκ Μπλαχίν ο οποίος εμφυτεύει στην ομάδα την νοοτροπία του νικητή ξεκινώντας με σπασμένα φρένα τη χρονιά.Η πορεία αυτή κράτησε μέχρι την 10η αγωνιστική όταν τα επεισόδια στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό είχαν ως συνέπεια την επιβολή ποινής τριών αγωνιστικών κεκλεισμένων των θυρών.Καταφέρνει να τερματίσει στην 5η θέση αλλά δεν βγήκε στην Ευρώπη καθώς ο Πανιώνιος του παίρνει την μπουκιά από το στόμα με αποτέλεσμα ο “Ιστορικός” να γευτεί το νέκταρ της ευρωπαϊκής εξόδου μέσω του κυπέλλου Ελλάδας.

Το όνειρο άργησε τρία χρόνια και το 1998 στην θέση του Μπλαχίν έρχεται ο γνωστός για την θητεία του σε πολλές ελληνικές ομάδες αλλά και την εθνική Ελλάδας Σέρχιο Μαρκαριάν.Παρόλο που στην αρχή τίποτα δεν προμήνυε την τελική έκβαση της χρονιάς,από τον Δεκέμβριο μέχρι το τέλος ανέβασε στροφές και κατάφερε να τερματίσει ξανά στην πέμπτη θέση και έτσι ο Ιωνικός βγαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Ευρώπη,και συγκεκριμένα στον πρώτο γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ μαζί με τον Παναθηναϊκό,τον ΠΑΟΚ και τον Άρη.

Οι προετοιμασίες του Ιωνικού για την παρθενική του εμφάνιση στην Ευρώπη ήταν πυρετώδεις,ωστόσο η χρονιά σημαδεύτηκε από την αποχώρηση του Μήτσου Κλάεβιτς και του Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλου δύο παικτών που είχαν αγαπηθεί ιδιαίτερα από τον κόσμο της ομάδας.Η χαριστική βολή δίνεται με την πρόσληψη του Κώστα Πολυχρονίου στον προπονητικό θώκο και τις μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών αμφιβόλου ποιότητας.Στα διπλά παιχνίδια με την Νάντ για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ αποκλείεται με δύο ήττες,1-3 στο Ολυμπιακό Στάδιο και 1-0 στην Γαλλία ολοκληρώνοντας αρκετά νωρίς την ευρωπαϊκή του πορεία.Στο πρωτάθλημα τερματίζει 11ος αλλά η παρουσία του στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας χρυσώνει κάπως το χάπι αλλά ηττήθηκε με 0-3 από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ υπό το βλέμμα 5.000 οπαδών του Ιωνικού.

Την περίοδο 2000/01 έφτασε και πάλι πολύ κοντά στην ευρωπαϊκή έξοδο διεκδικώντας την συμμετοχή του στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ μέχρι τον Φεβρουάριο.Από τότε είχε μια αγωνιστική κάμψη αλλά τελικά κατάφερε να πλασαριστεί στην 6η θέση.

Την σεζόν 2002/03 τα μαύρα σύννεφα επέστρεψαν στον ουρανό της Νίκαιας καθώς τερμάτισε στην 14η θέση διεκδικώντας την παραμονή του σε αγώνες μπαράζ.Αντιμετώπισε στο ΕΑΚ Βόλου τον Απόλλωνα Καλαμαριάς τον οποίο νίκησε με 2-1 και έμεινε στην Α’ Εθνική.

Την επόμενη χρονιά καταφέρνει και τερματίζει στην 9η θέση,ωστόσο ο ξαφνικός θάνατος του Νίκου Κανελλάκη σε ηλικία 52 ετών προδομένος από την καρδιά του επισκιάζει τις όποιες προσπάθειες έγιναν για κάτι καλύτερο.Οι γιοι του Χρήστος και Λεωνίδας διαδέχτηκαν τον πατέρα τους και παρέμεινε στην Α’ Εθνική μέχρι το 2007 όταν και υποβιβάστηκε στην Β’ Εθνική…

2007-2021: Τα πέτρινα χρόνια

Παρέμεινε στην δεύτερη κατηγορία μέχρι το 2011 φτάνοντας δύο φορές κοντά στην επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια τις περιόδους 2007/08 και 2008/09 τερματίζοντας στην 5η και 4η θέση αντίστοιχα.Αλλά την αμέσως επόμενη σεζόν ξεκινάει η κατρακύλα καθώς τερμάτισε στην 15η θέση αλλά έμεινε προσωρινά στην κατηγορία μετά από αγώνες μπαράζ.Το 2010 αποτέλεσε το τέλος της εποχής Κανελλάκη στην ομάδα με τον Ιωνικό να πωλείται στον Κωνσταντίνο Χαραλαμπίδη. Το 2011 παρόλο που αγωνιστικά σώθηκε,τα υπέρογκα χρέη που υπήρχαν τον οδήγησαν μαζί με την Αναγέννηση Καρδίτσας,την Ηλιούπολη και τα Τρίκαλα στην Δ’ Εθνική Κατηγορία και πλέον έπρεπε να αναγεννηθεί ξανά από τις στάχτες του.Έμεινε εκεί μέχρι το 2013 όπου και πήρε την άνοδο από το 9ο όμιλο στην Γ’ Εθνική.

Ακολούθησε μια εξαετία παρουσίας του στην τρίτη εθνική κατηγορία(2013-2019) χάνοντας σχεδόν κάθε χρονιά την άνοδο στις λεπτομέρειες εκτός από την περίοδο 2017/18 όπου τα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα τον έφεραν προ κινδύνου υποβιβασμού ξανά στις τοπικές κατηγορίες μετά 40 χρόνια  αλλά τερμάτισε έναν βαθμό πάνω από τη Ρόδο στον 7ο όμιλο και παρέμεινε στην κατηγορία.Την αμέσως επόμενη χρονιά τερματίζει στην 2η θέση και έπαιξε την άνοδο του στα μπαράζ κόντρα στον Αιολικό Μυτιλήνης.Με ισοπαλία 2-2 στην Μυτιλήνη και νίκη 2-0 στην Νεάπολη και επέστρεψε στις επαγγελματικές κατηγορίες,συγκεκριμένα στην Football League με back to back άνοδο για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Η πανδημία του κορονοϊού βρίσκει τον Ιωνικό στην δεύτερη θέση,6 βαθμούς πίσω από τα Τρίκαλα.Στέκεται τυχερός μέσα στην ατυχία του και μαζί με τον Διαγόρα Ρόδου και τον ΟΦ Ιεράπετρας και τα Τρίκαλα ανεβαίνουν στην Superleague 2 της επόμενης χρονιά η οποία ολοκληρώθηκε πριν από μερικές μέρες με την Νίκαια να φορά ξανά τα γιορτινά της καθώς ανέβηκε την τελευταία αγωνιστική επικρατώντας με 2-1 του Εργοτέλη επιστρέφοντας μετά από 14 χρόνια στα μεγάλα σαλόνια.

Απέχουμε 3 μήνες από την επίσημη σέντρα του πρωταθλήματος.Θα καταφέρει ο Ιωνικός να παραμείνει στην κατηγορία; Ή θα αποτελέσει μια ακόμα αναλαμπή στην πλούσια ιστορία του; Η συνέχεια επί του αγωνιστικού χώρου…

Επιμέλεια: Χρήστος Σ.Κονδύλης