Τζέρι Σλόαν: Ο πραγματικός ταύρος

Μια επιχείρηση για να λειτουργήσει χρειάζεται ένα μυαλό, έναν ηγέτη και τουλάχιστον έναν καλό στο να εκτελεί τα σχέδια και της εντολές. Ο Τζέρι Σλόαν ήταν για τους Γιούτα Τζαζ το μυαλό που θα ήθελαν πολλές ομάδες. Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου πάμε να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν αυτού του τοτέμ της προπονητικής.

Η καριέρα του ξεκίνησε το 1965 στους τότε Μπούλετς της Βαλτιμόρης. Οι Σικάγο Μπουλς μπήκαν στο NBA την επόμενη χρονιά και τον διάλεξαν στο expansion draft. Ο «original Bull» όπως τον ονόμασαν κατάφερε σε 10 χρόνια στην Windy City να επιλεγεί 2 φορές σε all star game. Ήταν παίκτης που έβαζε την μπάλα στο καλάθι όχι με εξωπραγματικά νούμερα, αλλά με μια σταθερότητα. Ξεχώριζε όμως και για την ικανότητα του στα ριμπάουντ παρά το ύψος του, αφού υπήρξε μεταξύ άλλων χρονιά που τελείωσε με μέσο όρο κάτι λιγότερο από 10. Το 1976 αναγκάστηκε να αποσυρθεί λόγω θεμάτων στο γόνατο. Η φανέλα του με το νο4 ήταν η πρώτη που απέσυραν οι “Ταύροι”.

Το νέο του μόνιμο σπίτι το βρήκε το 1988. Όταν ο Φρανκ Λέιντεν έγινε πρόεδρος των Γιούτα Τζαζ, τον αναβάθμισε από βοηθό σε πρώτο προπονητή. Αυτό ήταν. Μέχρι το 2011 έμελλε να βρεθεί 2 απανωτές χρονιές στους τελικούς, πέφτοντας όμως πάνω στον θεό, να πάει 15 συνεχόμενες φορές στα playoffs μεταξύ άλλων. Δημιούργησε το θρυλικό Stockton to Malone, αξιοποίησε το πολυεργαλείο Αντρέι Κιριλένκο που κρατούσε αμυντικά την ομάδα μόνος του, απογείωσε τον Κάρλος Μπούζερ, ανέδειξε τον Ντερόν Γουίλιαμς. Ακόμα όμως και σε αυτό το run έτσι όπως διαμορφώθηκε υπήρξε κι ο παράγοντας ατυχία. Κρίσιμες χαμένες βολές, κυρίως του «ταχυδρόμου», σε διάφορες σειρές, το παιχνίδι κόντρα στους Χιούστον Ρόκετς που λίγο έλειψε να ολοκληρώσει ένα θαύμα ο Ντιλέινι Ραντ, και ο κακός δαίμονας Έντι Τζόνσον που χάλασε τη γιορτή σε τουλάχιστον 2 χρονιές.

Οι κόντρες του με τον Ντερόν σχετικά με το πόσο κρατούσε τη μπάλα στα χέρια και δεν εκτελούσε το gameplan, τον οδήγησαν να παραιτηθεί στις αρχές Φλεβάρη του 2011, μετά από έντονο καυγά μαζί του. 2 εβδομάδες αργότερα χαιρέτησε κι ο παίκτης αφού δόθηκε στο Μπρούκλιν. Μάλλον ο κόουτς είχε δίκιο καθώς ο D-Will έκανε μόνο μια καλή χρονιά με τους Νετς και ύστερα άρχισε η απότομη πτώση του. Μέχρι να αναλάβει ο Κουίν Σνάιντερ οι Τζαζ πέρασαν μεταβατική περίοδο. Πλέον δεν υπάρχει άλλος εν ενεργεία προπονητής που να έχει στεριώσει σε έναν πάγκο για τόσο μακρύ διάστημα, πλην του Γκρεγκ Πόποβιτς.

Μπορεί να μην κατέκτησε τελικά κάποιο τίτλο, μπόρεσε όμως να βάλει τη Γιούτα για τα καλά στο χάρτη του  NBA και να την κάνει ένα από τα powerhouses για σχεδόν μια εικοσαετία. Κι αυτό δεν το ξεχνά κανείς στο Salt Lake City . Έφυγε από τη ζωή στις 22 Μαΐου του 2020 στα 78 του χρόνια, λόγω επιπλοκών του πάρκινσον σε συνδυασμό με τη νόσο του Λεβί , σε μια χρονιά που το μπάσκετ αποχαιρέτησε πολλές μεγάλες μορφές που το υπηρέτησαν από διαφορετικά πόστα.

Επιμέλεια:  Γιώργος Διαλυνάς